تلفن همراه با توجه به قابلیت های جدیدی که پیدا کرده است بر بسیاری از جنبه های زندگی بشر اثر گذاشته است. در این مقاله تنها بر تاثیر گذاری تلفن همراه بر سیاست می پردازیم. به دلیل نزدیکی متن اختراع و شیوع دامنه ی کارکرد تلفن همراه و متن سرمایه داری برای تمرکز بر موضوع مورد بحث خود روش شناسی کارکردی را در وجه تحلیل سیاسی عقلانی خویش انتخاب کرده ایم. سوال اصلی مقاله یعنی کارکرد تلفن همراه برسیاست را، با روش کارکردگرایی پارسونزی تحلیل خواهیم کرد. در ادامه به سراغ متن جامعه ی سیاسی ایران می رویم. برای این منظور که از وجهی فرهنگی تر برخوردار می شود، رویکرد درون پارادایمی کارکرد فرهنگی و تفهمی مالینوفسکی را انتخاب کرده ایم. در تمام مقاله هر دو وجه سیاست یعنی وجه هماهنگ ساز دولت محور و وجه جامعه ی مدنی یعنی عرصه ی کشاکش نیروها و در واقع قدرت انتقادی را مد نظر قرار خواهیم داد. در پایان مقاله نیز اثر تلفن همراه بر سیاست در ایران را به صورت کژکاردی و بی کارکردی مرتن تحلیل خواهیم کرد.