بحران های زیست محیطی در جهان معاصر از آنچنان عمق و گستردگی برخوردار است که متخصصان محیط زیست را واداشته تا به دور از هرگونه تعصبی دست همکاری را به هر سویی از جمله سنت ها، فرهنگ ها و ادیان مختلف دراز کنند تا شاید این کره زمین را که تنها پناهگاه موجودات زنده، از جمله خود ماست، از نیستی و نابودی نجات دهند. بحرانی که تنها پیامد عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی نیست بلکه پیامد بحران اخلاقی و معنوی است که باید بقدان پرداخته شود. بنابراین لازمه آن درکی گسترده تر و عمیق تر از ابعاد دینی و فلسفی از خودمان است که حیاتش وابسته به اکوسیستم هاست. ادیان، مبانی داستان هایی را تفسیر می کنند که، ما که هستیم، طبیعت چیست، از کجا آمده ایم و به کجا خواهیم رفت. ادیان به ما می گویند که با انسان های دیگر چگونه رفتار کنیم و چگونه با طبیعت ارتباط برقرار کنیم و بدین سان جهت گیری اخلاقی جوامع را تعیین می کنند. هرچند در گذشته هیچ یک از ادیان جهان با بحران های زیست محیطی که ما امروزه با آنها دست به گریبانیم، مواجه نبوده اند ولی در شکل دهی رفتار انسان با طبیعت نقش کلیدی ایفا نموده اند، کما اینکه در تماما جوامع سنتی که استفاده از منابع را به خوبی مدیریت نموده اند از مبانی دینی الهام گرفته اند. در جهان کنونی که ما در سر و صدا و هیاهوی تکنولوژی و مصرف گرایی گم شده ایم، سنت های دینی ما را در ارائه تصویری مجدد از رابطه متقابل انسان با کره زمین به جد یاری خواهند نمود.