پیشگفتار سیاره ی زمین، به خاطر داشتن حجم زیادی آب، به عنوان سیاره ی آبی رنگ شناخته میشود. اما در عین حال، به همان اندازه هم می دانیم از میان تمامی این حجم وسیع آب موجود، تنها مقدار اندکی قابل نوشیدن است. مقادیر قابل توجهی از آب آشامیدنی مورد نیاز بشر از دریاچهها، رودخانهها، و منابع زیرزمینی حاصل میشود. مجموع این آبها، کمابیش ۲۹۷۲/۰ در صد کل آب سیارهی ما را تشکیل میدهد. بزرگ‌ترین بخش آبی زمین به اقیانوس ها تعلق دارد که در حدود ۵/۹۶ درصد کل آبهاست. علاوه بر این، همین میزان اندک و در عین حال مفیدترین مقادیر آب شیرین را نباید فقط به عنوان سهمی در نظر گرفت که باید از طبیعت استخراج گردد، انتقال یابد، و مورد استفادهی بشر قرار گیرد. نکتهی مهم تر این که، این سامانه‌های آب ، جریانهایی هستند که خدمات بوم‌سازه ی بسیاری ارائه داده، و از تنوع بالای حاصل خیزی بوم‌سازه حمایت میکنند. این جریانها، برای معیشت میلیونها نفر در سراسر دنیا از کشاورز و ماهی-گیر و قایقران گرفته تا فروشنده و سفالگر و غیره ضروریاند. دومین گزارش جهانی توسعه ی آب سازمان ملل متحد ، آب را عامل اصلی معیشت بشر توصیف می کند. در تمرین جهانی «ارزیابی هزاره ی ب