در حدود 1200 سال پیش ،ابوتمام طائی، شاعر نامور و پر آوازة عرب به ایران سفر نمود.او برای مدت مدیدی در اقصا نقاط این سرزمین از جمله خراسان،همدان،آذربایجان اقامت نمود. این اقامت نسبتا طولانی، آفاق گسترده و گوناگونی را فرا روی اندیشه و تخیّل شاعر گشود؛ به گونه‌ای که از آن پس، قصاید او از کوتاهی و تکلف وجمود به جانب اطناب و لطافت و حلاوت گرایید و از نظرات شتابزده و ساده، به تأملات عمیق و فیلسوفانه راه یافت و در نتیجه شروع دورة جدیدی از زندگی را برای وی رقم زد. این کتاب بر مبنای قصاید شاعر به شرح و بیان وقایع و نتایج مهم ادبی این سفر می پردازد که از آن جمله می توان به موارد ذیل اشاره کرد: - دیدار با امیر ادیب و شعر دوست خراسان، عبدالله بن طاهر و شرح و تحلیل وقایع آن. - توقف در همدان و چگونگی تألیف کتاب گرانسنگ حماسه و ارزش ادبی آن. - سفر به آذربایجان و شرح و بیان وقایع میدان های نبرد علیه بابک خرم دین و تصویرگرایی های شعری شاعر. - تأثیر فرهنگ ایرانی بر اشعار و قصاید ابوتمام.