این کتاب روایت اندیشۀ سیاسی‌تداومی ایران در بستر حکومت‌مندی ایرانشهری است. مدل‌ها و شاخصهای شکوه و فرود حکومت‏مندی از عهد باستان تا دورۀ جدید با تأکید بر اندیشمندان، رساله‌های فنی مملکت‌داری و نیز تحلیل و گزاره‌های آن‌ها برای آبادانی کشور بررسی می‌شوند. نوشتار در هزارمین سال تولد خواجه‌نظام‌الملک نوشته شده است و دو فصل کتاب به اندیشه‌های نظام‌ساز و هنر حکومت او اشاره دارد. در این کتاب ابتدا از منظر فیلسوف عقل‌گرای آلمان، یعنی هگل، اندیشۀ ایران در دورۀ باستان بررسی می‌شود و سپس از این شکوه به انحطاط پایان عصر ساسانیان، قدم می‌نهیم؛ جایی که ارداویراف‌نامه‌ها مشروعیت نظام سیاسی را نابود کردند. در ادامه به تداوم خرد سیاسی ایران در دورۀ میانه می‌پردازیم. سعی شده است که زوایای کارنشدۀ اندیشمندان مهمی همچون ابن‌مقفع، فردوسی، مسکویه و خواجه‌نظام‌الملک تحلیل شوند و در پایان نیز ارتباط استراتژیک آن‌ها با زمانۀ معاصر، به‌خصوص با محوریت حفظ ایران بررسی می‏‌شود.