بیشترین توجه به گسترش سریع استفاده از آنزیم های فیتاز و پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای معطوف گردیده است. بازار امروز آنزیم ها نسبت به اوایل دهه 2000 از نظر ارزش اقتصادی تقریباً 4 برابر افزایش پیدا کرده است، اما کاربرد آنزیم ها در گونه-های مختلف تقریباً مشابه یکدیگر است. بیشترین فروش آنزیم ها در حوزه پرورش طیور و سپس خوک بوده است و بازار مصرف آنزیم ها در نشخوارکنندگان همچنان محدود باقی مانده است. کاربرد آنزیم ها در تغذیه آبزیان و حیوانات خانگی نیز همچنان محدود است. استفاده از فیتاز در تغذیه طیور و خوک نسبتاً بالا است، اما استفاده از آنزیم های مرتبط با پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای پتانسیل رشد قابل توجهی به ویژه در پرورش خوک دارد. بیشتر پیشرفت هایی که در بازار آنزیم ها از زمان چاپ اول این کتاب صورت گرفته مربوط به کاهش هزینه مصرف آنزیم ها است، اما این تغییر در قیمت مواد خوراکی اتفاق نیفتاده است. بسیاری از کارخانجات خوراک دام به دنبال روش هایی هستند که بتوانند با استفاده از آنزیم ها مواد خام ارزان تری را در جیره ها بکار ببرند و مصرف موادی چون ذرت، سویا و فسفات معدنی را که از اواخر سال 2007 افزایش قیمت قابل توجه یافت را کاهش دهند. تحقیقات در زمینه نحوه عمل آنزیم های خوراکی پیوسته ادامه یافته است. این موضوع به خصوص در زمینه فیتازها صادق بوده است؛ چرا که بکاربردن این آنزیم در خوراک علاوه بر آنکه باعث آزادسازی فسفر می گردد، موجب تخریب اسید فایتیک هم می شود که به عنوان یک ماده ضد تغذیه ای عمل می کند. به همین ترتیب درک بهتر از عمل آنزیم های خوراکی و ارتباط آن با فیزیولوژی دستگاه گوارش تأثیر مثبت بر مصرف آنزیم ها داشته است. در عین حال عوامل زیادی در عکس العمل دام ها به مصرف آنزیم های خوراکی تأثیر گذارند و باید مورد توجه قرار گیرند تا استفاده از این مواد از جنبه های سلیقه ای و موردی بر پایه های علمی استوار گردد. روشن است که هنوز هم باید در خصوص استفاده مطلوب تر از آنزیم ها راه زیادی را طی کرد. استفاده از آنزیم های مختلف در جیره مورد بحث و کاربرد قرار گرفته است