عنوان : ( افزایش تولید پروتئاز توسط یک گونه باسیلوس طی تخمیر غیر مداوم توام با خوراک دهی )
نویسندگان: حمیدرضا حسینیان مقدم , فاطمه تابنده , باقر یخچالی , سید محمدتقی حامدموسویان ,
Full Textچکیده
پروتئازها از مهمترین آنزیمهای صنعتی هستند که بیشترین بازار جهانی آنزیمها را به خود اختصاص داده و در صنایع گوناگونی از جمله مواد شوینده کاربرد دارند. کشت غیرمداوم توام با خوراک دهی با طولانی کردن فاز سکون کشت تولید پروتئاز را به حداکثر می رساند. امکان افزایش فعالیت آنزیم و بهره دهی آن در فرآیند غیر مداوم توام با خوراک دهی با استفاده از ترکیب خوراک و استراتژی خوراک دهی مناسب وجود دارد. علت این پدیده بالا نگهداشتن شدت رشد برای مدت طولانی و فراهم نمودن مواد غذایی و سوبسترای اضافی بصورت کنترل شده و مداوم در طی فرایند می باشد. گرچه عوامل متعددی بر تولید پروتئاز اثر دارند، لیکن پیچیدگی اثرات متقابل آنها موجب می شود تا برای بررسی چگونگی تاثیر آنها از روشهای آماری استفاده شود. در این تحقیق رشد باکتری و تولید پروتئاز قلیایی توسط سویه ای از باسیلوس در ارلن لرزان در شرایط کشت غیرمداوم و غیرمداوم توام با خوراک دهی با هم مقایسه شد. بهینه سازی ترکیبات خوراک برای تولید حداکثر پروتئاز قلیایی توسط باسیلوس جدا شده از خاک انجام شد. خوراک شامل منبع کربن (گلوکز)، منبع نیتروژن (عصاره مخمر)، محلول نمک (K2HPO4, MgSO4) و عناصر کمیاب برای بهینه سازی انتخاب شد. طراحی فاکتوریل کامل با 2 آزمایش برای بدست آوردن همه اثرات اصلی و بررسی اثرات متقابل بین سه ماده تشکیل دهنده خوراک استفاده شد. محیط کشت نیمه مشخص شامل گلوکز، KNO3، عصاره مخمر، K2HPO4، سیترات سدیم، MgSO4، Na2CO3 و محلول عناصر کمیاب برای تولید پروتئاز استفاده شد. آزمایشها در ارلن 250 میلی لیتری شامل یک- پنجم حجم از محیط کشت در 35درجه سانتیگراد و 300rmp انجام شد. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که مقدار R2، 995/0 می باشد و بنابراین داده های تجربی و مدل درجه دو پیشنهادی به طور معنی داری با یکدیگر تطابق دارند. تولید پروتئاز در غلظت گلوکز بالاتر از 2gl-1 به علت بازدارندگی کاتابولیتی مهار می شود. مقادیر بهینه خوراک برای حداکثر فعالیت پروتئاز قلیایی شامل (گرم بر لیتر): گلوکز، 1؛ عصاره مخمر، 10؛ اورتوفسفات پتاسیم، 1؛ سولفات منیزیم 1/0 و محلول عناصر کمیاب به میزان 1/0 میلی لیتر در هر لیتر خوراک بدست آمد. در مقادیر بهینه خوراک دهی، حداکثر تولید پروتئاز قلیایی در کشت غیر مداوم توام با خوراک دهی به 958U ml-1 رسید که در مقایسه با فرایند کشت غیر مداوم (671U ml-1) به میزان 43 درصد افزایش یافت.
کلمات کلیدی
, پروتئاز قلیایی, باسیلوس, کشت غیر مداوم توام با خوراک دهی, فاکتوریل کام
@inproceedings{paperid:1005761,
author = {حسینیان مقدم, حمیدرضا and فاطمه تابنده and باقر یخچالی and حامدموسویان, سید محمدتقی},
title = {افزایش تولید پروتئاز توسط یک گونه باسیلوس طی تخمیر غیر مداوم توام با خوراک دهی},
booktitle = {چهاردهمین کنفرانس سراسری و دومین کنفرانس بین المللی زیست شناسی ایران},
year = {2006},
location = {تهران, ايران},
keywords = {پروتئاز قلیایی، باسیلوس، کشت غیر مداوم توام با خوراک دهی، فاکتوریل کام},
}
%0 Conference Proceedings
%T افزایش تولید پروتئاز توسط یک گونه باسیلوس طی تخمیر غیر مداوم توام با خوراک دهی
%A حسینیان مقدم, حمیدرضا
%A فاطمه تابنده
%A باقر یخچالی
%A حامدموسویان, سید محمدتقی
%J چهاردهمین کنفرانس سراسری و دومین کنفرانس بین المللی زیست شناسی ایران
%D 2006
