در این مقاله سازه های اقتصادی- اجتماعی موثر بر انعقاد قرارداد میان کشاورزان چغندرکار و کارخانه های قند با داده های مقطع زمانی حاصل از 100 کشاورز در سال 1382 و بهره گیری از الگوی توبیت بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای سن، میزان تولید در سال قبل ،تحصیلات ، مالکیت زمین، کیفیت خاک و مالکیت ادوات از عوامل موثر بر انعقاد قرارداد می باشند. همچنین سن دارای بالاترین کشش نسبت به شاخص انعقاد قراداد و شاخص انتظاری قرارداد می باشد.

کلمات کلیدی