بیماری هیداتیدوز بر اثر آلودگی مرحله لاروی انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس پدید می آید ویکی ازبیماریهای مشترک بین انسان و دام است. داروهای ضد کرم وسیع الطیف، گروه بنزیمیدازولها شامل آلبندازول، مبندازول، پرازیکوانتل، فنبندازول و …می باشند که در درمان اولیه و یا بعنوان داروهای کمکی در جراحی استفاده می گردند. در تحقیق حاضر, تعدادی کبد و ریه مبتلا به کیست هیداتید از کشتارگاه صنعتی مشهد تهیه شد و بطور استریل پس از آسپیره کردن کیستها، مایع هیداتید و پروتواسکولکس آنها جدا گردید. پروتواسکولکسهای زنده به تعداد 2000 عدد داخل صفاقی به سه گروه شش تایی از موشها ( گروههای پیشگیری، درمان و کنترل) تزریق شد ند. در گروه پیشگیری, بلافاصله پس از تزریق پروتواسکولکس, مقدار mg/kg150داروی آلبندازول به صورت خوراکی بمدت فقط10روز به موشها خورانده شد. در گروه درمان, 6 ماه پس از آلوده کردن موشها با پروتواسکولکس, مقدار mg/kg300 داروی آلبندازول بمدت20 روز به آنها خورانده شد، که در این گروه, بعد از هر دوره چهار روزه, دو روز دارودهی بخاطر دوز سمی متوقف گردید. درگروه کنترل هم هیچ درمانی انجام نشد. پس از7 ماه, موشهای هر سه گروه کالبد گشایی شدند و اندامهای داخلی از نظر وجود کیست بررسی گردید. در گروه پیشگیری, درکبد و ریه تعداد اندکی کیست در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید و مشخص گردید که دارو از تشکیل کیستها جلوگیری کرده است. درگروه درمان, هیچ کیستی درکبد و ریه مشاهده نشد که نشاندهنده تاثیر کامل دارو در درمان کیست می باشد. درگروه کنترل, تعداد زیادی کیست هیداتید در کبد و ریه موشها مشاهده گردید. در آزمایشی دیگر از روده موشهای گروه کنترل, سستود هیمنولپیس دیمنوتا جدا گردید، که در روده موشهای گروه پیشگیری و درمان این سستود وجود نداشت و مشخص شد دارو نقش موثر در از بین بردن این سستود داشته است.

کلمات کلیدی