با توجه به موقعیت و شرایط حساس منابع آب در کشور، متاسفانه هنوز استفاده مطلوب از آب به شکل یک فرهنگ، جایگاه خاص خود را پیدا نکرده است. به همین جهت دستیابی به تعادل نسبی در زمینه عرضه ومصرف آب، یک اصل اساسی وضروری است که این مهم جز با ایجاد یک نظام جامع مدیریت آب میسر نیست. اگر چه عبارت « آب بعنوان یک کالای اقتصادی » در میان مدیران بطور کلی پذیرفته شده است، اما هنوز پیرامون توضیح و تفسیر این عنوان منازعاتی وجود دارد. در این مقاله، این مطلب مورد بحث قرار گرفته که اشکال و مصارف مختلف آبی دارای ارزشهای مختلف اقتصادی است. حتی برای شکل یا مصرف مشابهی، ارزش اقتصادی آب می‌تواند به واسطه برخی مداخلات از یک نوع به نوع دیگری تبدیل شود. اگر آب یک کالای اقتصادی است، قیمت‌گذاری آب بایستی به عنوان یکی از اقدامات مهم جهت مدیریت تقاضای آب باشد. اگرچه تعرفه‌های بلوکی فزاینده (IBTs) در تعداد زیادی از کشورها و از جمله ایران به عنوان ساختار تعرفه‌ای مناسب مدنظر می‌باشد، اما هنوز این تعرفه‌ها استحقاق بررسی بیشتر و دقیق‌تری را دارند. IBT های سنتی نمی‌توانند اهداف اولیه IBT را به دلیل ساختار نادرست آنها، برآورده سازند. این مقاله قصد دارد تا اساساً به بررسی استفاده‌ها و کاربردهای IBT و نیز فواید و مضرات استفاده از این سیستم تعرفه‌ای پرداخته و در کنار آن سیستم تعرفه‌ای جدیدی را بصورت تعرفه نرخی فزاینده بر سرانه مصرف »IRT« ارائه دهد. سیستم تعرفه‌ای IRT یک تعرفه موثر است که اهداف شفافیت، عدالت و سادگی انجام و اجرا در ارائه آن مدنظر بوده است. IRT نسبت به IBT که فقط به توانائی پرداخت مشتری توجه می‌کند بیشتر پوشش هزینه‌ای را دربر دارد. در کنار بررسیهای فوق، در این مقاله تعرفه های بلوکی فزاینده مورد استفاده در ایران(بعنوان یک روش مناسب قیمت گذاری آب) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و چگونگی تغییر به سیستم تعرفه ای IRT نیز ارائه شده است.

کلمات کلیدی