تحقیق حاضر به منظور مقایسه اثر ترتیب ارائه تمرین بدنی و ذهنی با آرایش قالبی و تصادفی بر عملکرد و یادگیری تکنیک های منتخب فوتبال صورت گرفت.در این تحقیق 144 بازیکن رده سنی 9-12 سال مدارس فوتبال منطقه یک آموزش و پرورش تهران بر اساس نمونه گیری در دسترس و بر اساس قابلیت تصویر سازی ذهنی انتخاب شدند.سپس بطور تصادفی در 12 گروه قرار گرفتند.گروه های دوازده گانه با آرایش قالبی ،تصادفی و ترکیب تمرین ذهنی و بدنی در گروه های مختلف قرار داده شدند.پنج تکلیف مورد نظر شامل:پاس بغل پا،شوت،ضربه هوائی با پا،ضربه سر و کنترل بغل پا بود. از بین 21 تکنیک فوتبال و بر اساس اولویت انتخاب شده و مراحل ساخت آزمون ارزیابی صورت گرفت.پس از تعیین اعتبار ،پایائی و عینیت شاخص های نهائی برای تکنیک ها تدوین شد.روش آموزش هر گروه مشخص و پیش آزمون گروه های دوازده گانه بعمل آمد. پس از 14 جلسه تمرین آزمون اکتساب و 72 ساعت پس از آن آزمون یادداری بعمل آمد،کلیه مراحل اجرای آزمودنی ها توسط دو دستگاه دوربین فیلمبرداری شده و بر اساس شاخص های تعیین شده توسط پنج ارزیاب مورد ارزیابی قرار گرفت.داده های بدست آمده با استفاده از تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی دانکن تحلیل شد.نتایج تحقیق نشان داد در مرحله اکتساب و یادداری تفاوت معناداری بین روش های مختلف آرایش تمرین وجود دارد که در گروه هائی که تمرین ترکیبی بدنی و ذهنی انجام داده بودند نسبت به گروه هائی که تمرین بدنی یا ذهنی انجام داده بودند بهتر بودند.در مرحله اکتساب گروه های تمرین قالبی و ترکیب آن در حالتی که تمرین قالبی در ابتدا بهتر بود که این مساله در یادگیری برعکس بود . بالاخره هم در یادداری و هم در اکتساب تقدم تمرین ذهنی باعث اجرای بهتر در آن مرحله بود که این مساله در تکالیف با اجزای بیشتر باعث پیشرفت بیشتر بود. واژگان کلیدی: تمرین ذهنی،تمرین بدنی،یادداری،اکتساب،تمرین قالبی،تمرین تصادفی

کلمات کلیدی