سمپاش توربولاینر جهت مبارزه با آفات غلات به ویژه سن گندم در سالهای اخیر به دلیل ظرفیت مزرعه ای بالا، کاهش تردد در داخل مزرعه و کمتر بودن لهیدگی محصول در مقایسه با سمپاش های پشت تراکتوری بوم دار به سرعت در حال افزایش است؛ با این وجود در حال حاضر هیچ تحقیقی در زمینه ارزیابی عوامل مؤثر بر یکنواختی پاشش این سمپاش گزارش نشده است، لذا ضرورت بررسی عوامل مؤثر از قبیل اندازه قطر نازل، فشار پمپ و سرعت پیشروی بر نحوه پاشش این نوع سمپاش وجود دارد. در شرایطی که برای جلوگیری از خسارت آفات سمپاشی اجتناب ناپذیر باشد باید نهایت دقت را بکار برد تا سمپاشی به روش درست صورت گیرد تا در عین موفقیت، کمترین آسیب را به محیط زیست و سلامت انسان وارد آورد. این تحقیق با استفاده از سمپاش توربولاینر دراگون مدل TF700-AZ450 در قالب آزمون فاکتوریل و طرح آماری در پایه کاملاً تصادفی (CRD) با سه تکرار در سال1386 انجام شد. فاکتورها و سطوح آنها به ترتیب عبارت بودند از: قطر روزنة نازل شامل سه سطح: 2/1، 5/1 و 8/1 میلیمتر، فشار پمپ شامل سه سطح: 15، 20 و 25 بار، سرعت پیشروی شامل سطوح 43/2، 20/5 و 12/8 کیلومتر در ساعت. با استفاده از کارت های حساس به آب، اسکن و آنالیز آنها در نرم افزار سنجش تراکم و اندازۀ قطرات سم (SIBA) برای هر یک از آزمایشات، صفات VMD، NMD و نسبت VMD/NMD که بیانگر کیفیت پاشش می باشند تعیین شدند. نتایج نشان داد که از نظر آماری، قطر نازل و فشار پمپ بر یکنواختی پاشش(VMD/NMD) اثر معنی داری نداشت در حالیکه سرعت پیشروی بر این صفت در سطح 1% معنی دار بوده و بهترین میزان یکنواختی پاشش مربوط به بیشترین سرعت پیشروی یعنی 12/8 کیلومتر در ساعت بود. اثر متقابل سه عامل بر روی یکنواختی پاشش از نظر آماری در سطح 1% معنی دار بوده و از نظر کاربردی مناسب ترین تیمار برای مبارزه با آفاتی از قبیل سن گندم، سمپاشی با کمترین قطر نازل (2/1 میلیمتر)، کمترین فشار (15بار) و بیشترین سرعت پیشروی (12/8 کیلومتر در ساعت) تشخیص داده شد.

کلمات کلیدی