به منظور بررسی تاثیر نسبتهای یونی کلر به سولفات در سطوح مختلف شوری و همچنین مطالعه اثرات مثبت و منفی یونهای کلر و سولفات بر جذب ازت در گندم، آزمایشی در سال زراعی 80-79 در گلخانه‎ تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در این مطالعه محلولهایی با سطوح شوری S1=2، S2=4 و S3=8 دسی زیمنس بر متر و دارای سه نسبت کلر به سولفات R1=1:2 R2=1:1 و R3=2:1 از طریق حل کردن مقادیر مشخصی از کلرید کلسیم و سولفات کلسیم در آب مقطر به همراه دو سطح کود ازته N1( 100kg/ha ) و 200 kg/ha) N2 ) تهیه گردید. برای ارزیابی تحمل گیاه به شوری، نسبت کلر به سولفات و تاثیر کود ازته از شاخصهای درصد جوانه زنی، ارتفاع و عملکرد ماده خشک استفاده گردید. تغییر نسبتهای یونی کلر به سولفات در مقادیر شوری 2 و 4 دسی زیمنس بر متر بدون در نظر گرفتن مقادیر کود ازته اثرات مشابهی را در خصوص کاهش عملکرد ماده خشک گیاه ایجاد کرده است، به طوریکه اثرات سوءو بازدارنده یونی کلر در مقایسه با سولفات در شوری 8 دسی زیمنس بر متر ظاهر شده است که کاهش عملکرد ماده خشک معادل 5/27 درصد با شوری 4 دسی زیمنس بر متر و 41 درصد با شوری 2 دسی زیمنس بر متر را باعث شده است. با مقایسه ننایج به دست آمده در خصوص اثرات متقابل بین ازت، نسبت یونی کلر به سولفات و شوری می توان نتیجه گرفت که استفاده از کود ازته بیشتر به منظور ترغیب رشد و تکامل گیاه و جلوگیری از تنش های شوری به نظر می رسد در خاکهای شوری کاربرد داشته باشد که نوع غالب آنیونی SO4 و تنوع آنیونی با نسبتهای کلر به سولفات 1:1 و 1:2 باشد.

کلمات کلیدی