به منظور بررسی اثرات متقابل مقادیر مختلف شوری و نسبتهای کلر به سولفات بر جذب نیتروژن در گیاه گندم، آزمایش گلخانه‎ای در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح شوری S1( dS/m2) ، S2 ( dS/m4) و S3(dS/m8) هر کدام دارای سه نسبت کلر به سولفات R1 (1:2(Cl/SO4 ، )R2 1:1(Cl/SO4 و R3( 2:1 (Cl/SO4 در آب آبیاری و دو سطح کود نیتروژن N1( 100kg/ha ) و 200 kg/ha) N2 ) در خاک بود. نتایج بدست آمده در خصوص تاثیر شوری آب آبیاری نشان داد که درصد جوانه‎زنی گندم در سطح S3 در مقایسه با دو سطح دیگر معادل 15 درصد نسبت به S1 و 11 درصد نسبت به S2 کاهش داشت که در سطح اطمینان 5 درصد معنی‎دار شد. ارتفاع گیاه با افزایش سطوح شوری با وجود کاهش معنی‎دار نشد. وزن ماده خشک اندامهای هوایی گندم در سطح S3 نسبت به S1 معادل 5/24 درصد و نسبت به S2 معادل 12 درصد کاهش معنی‎داری را نشان داد. مقایسه نسبتهای کلر به سولفات در خصوص درصد جوانه‎زنی، ارتفاع گیاه و وزن ماده خشک اندامهای هوایی با وجود تفاوتهای ایجاد شده معنی‎دار نشد. افزایش کود نیتروژن از N1 به N2 وزن ماده خشک اندامهایی هوایی گیاه را بطور معنی‎داری افزایش داد. مقایسه اثر متقابل بین کود نیتروژن با نسبتهای کلر به سولفات نشان داد که افزایش مقدار کود نیتروژن در خاکهایی با نسبتهای یونی کلر به سولفات R1 و R2 توانسته است اثرات مثبتی را در خصوص وزن ماده خشک اندامهای هوایی گیاه ایجاد نماید. مقایسه نتایج بدست آمده نشان دهنده آنست که استفاده از کود نیتروژن بمنظور ترغیب رشد و تکامل گیاه گندم و جلوگیری از تنش های شوری در خاکهای شوری کاربرد دارد که نوع غالب آنیونی SO4 و تنوع آنیونی با نسبتهای کلر به سولفات 1:1 و یا 1:2 باشد.

کلمات کلیدی