جهت بررسی اثرات تاریخ های کاشت و رژیمهای آبیاری بر خصوصیات زراعی و عملکرد یک رقم نخود(رقم 3279 ILC)، آزمایشی در سال زراعی 81 _ 1380 در مزرعه آموزشی تحقیقاتی آموزشکده کشاورزی شهید رجائی نیشابور اجرا شد . آزمایش مورد نظربصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکراراجراء شد. کرتهای اصلی شامل چهار رژیم آبیاری (عدم آبیاری در طول فصل رشد (رژیم دیم) ، یک بار آبیاری بهاره (اول گلدهی ) ، دو بار آبیاری بهاره ( شروع گلدهی و 50% گلدهی ) و فاریاب) و کرتهای فرعی دارای چهار تاریخ کاشت ( پائیزه ، انتظاری ، بهاره و تاخیری ) منظور شدند . در این آزمایش کشت تاخیری با رژیمهای آبی دیم, یک بار آبیاری بهاره و دو بار آبیاری بهاره خشک شدند و فقط کشت تاخیری با رژیم آبی فاریاب باقی ماند .بر اساس نتایج حاصله افزایش آب آبیاری توانست ارتفاع بوته ، ارتفاع اولین غلاف از سطح زمین ، فاصله بین گره ها ، تعداد گره, تعداد ساقه ، تعداد غلاف در بوته ، تعداد غلافهای دو دانه ای،یک دانه ای و پوک ، تعداد دانه در بوته، وزن دانه در بوته ، وزن صد دانه و عملکرد را افزایش دهد . با افزایش طول دوره رشد ، ارتفاع بوته، ارتفاع اولین غلاف از سطح زمین ، تعداد گره ، تعداد ساقه، تعداد غلاف در بوته، تعداد غلافهای ( دو دانه ای و پوک ) ، تعداد دانه در بوته، وزن دانه دربوته افزایش یافت . در این میان کشت پائیزه بالاترین عملکرد را نسبت به تاریخهای کاشت دیگر داشت و کشت تاخیری نسبت به کشت انتظاری و بهاره دارای عملکرد بیشتری بود. گیاهان کشت پائیزه با رژیم آبی فاریاب نسبت به سایر تاریخهای کاشت و رژیمهای آبی از ارتفاع بوته، تعداد گره ، تعداد ساقه ، تعداد غلاف در بوته، تعداد غلافهای یک دانه ای و پوک ، تعداد دانه در بوته و عملکرد بیشتری برخورداربودند. کشت بهاره با رژیم آبی دیم به علت کوتاه شدن دوره رشد و کاهش آب قابل دسترس دارای ارتفاع بوته، تعداد گره ، تعداد غلاف در بوته، تعداد غلافهای یک دانه ای ، تعداد دانه در بوته، وزن دانه ، وزن صد دانه و عملکرد کمتری بود

کلمات کلیدی