به منظور برآورد ضریب استهلاک نور و بررسی کارایی مصرف نور گیاه Kochia scoparia (جارو) در واکنش به تنش شوری، مطالعه ای در شهرستان بیرجند با استفاده از سه سطح شوری آب آبیاری به ترتیب معادل 1.5، 8.6 و 28.2 دسی زیمنس بر متر و در سه تکرار انجام شد. در طول فصل رشد اندازه گیری های متعددی برای محاسبه کسر نور عبور یافته از تاج پوشش و نیز شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک گیاه انجام شد. ضریب خاموشی نور با تصحیح کسر جذب نور گیاه برای کل طول روز محاسبه شد و سپس با استفاده از تجمع ماده خشک، میزان کارایی مصرف نور گیاه در هر سطح شوری بدست آمد. نتایج نشان داد که ضریب خاموشی نور گیاه جارو معادل 0.75 برای کل طول روز بود. با افزایش شاخص سطح برگ، میزان جذب نور افزایش یافت و در شاخص سطح برگی معادل 4 تا 5، 95 درصد تشعشع توسط گیاه جذب شد. بیشترین میزان ماده خشک و شاخص سطح برگ در سطح شوری 8.6 دسی زیمنس بر متر به دست آمد. به طور کلی افزایش شوری باعث تاخیر در نمو اول فصل گیاهان شد و در انتهای فصل پیری گیاه را تسریع نمود. این امر سبب شد که در شوری 28.2 دسی زیمنس بر متر، درصد تاج پوشش با تاخیر به حداکثر کسر جذب نور دست یابد. افزایش کم از 1.5 به 8.6 دسی زیمنس بر متر، موجب اندکی افزایش در کارایی مصرف نور از 2.4 به 2.5 گرم بر مگاژول تشعشع فعال فتوسنتزی دریافتی شد که با افزایش شوری مجددا کاهش پیدا کرد، هر چند تفاوت معنی داری بین سطوح مختلف شوری از نظر کارایی مصرف نور مشاهده نشد. بنابراین به نظر می رسد که در شوری 8.6 دسی زیمنس بر متر، تاج پوشش گیاه جارو تشعشع دریافتی را با کارایی بیشترین به ماده خشک تبدیل می کند.

کلمات کلیدی