زمینه و هدف: سالهاست که ارائه دروس تئوری به دانشجویان به شیوه سنتی سخنرانی ادامه دارد و هر دو گروه اساتید و فراگیران از کم بازدهی و کسل کنندگی کلاسها ناراضیند. با توجه به تجربه کم ارائه دروس تئوری بالینی به شیوه بحث گروهی دانشجو- محور در گروههای کوچک، این مطالعه به منظور مقایسه میزان یادگیری به این شیوه با روش سخنرانی صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، دو شیوه سخنرانی و بحث گروهی در گروههای کوچک ( 6 تا 8 نفره) در تدریس درس تئوری کودکان در چهار دوره از دانشجویان پزشکی زنجان آزمایش گردید. بعضی عناوین به صورت سخنرانی و برخی نیز به صورت بحث گروهی دانشجو - محور تدریس شدند. در خاتمه همه کلاسها کوئیز به عمل آمد که نتایج آنها و همچنین نتایج آزمونهای پایان ترم در دو شیوه تدریس مقایسه گردیدند. یافته ها: میانگین درصد پاسخهای صحیح در کوئیزهای آخر کلاسهای به شیوه بحث گروهی و سخنرانی، به ترتیب 84 و 45 درصد بود که اختلاف معنی داری را نشان داد. ولی مقایسه میانگین درصد پاسخهای صحیح به سؤالات آزمونهای پایانی در دو شیوه اختلاف معنی دار نشان نداد . نتیجه گیری: بر اساس نتایج این بررسی و مطالعات مشابه، یادگیری در شیوه بحث گروهی عمیقتر و مؤثرتر به نظر میرسد ولی این عمق یادگیری را در آزمون پایانی نمیتوان دریافت که احتمالاً میتواند به دلیل اشکالات مربوط به نوع طراحی سؤالات و تأکید بر محفوظات فراگیران باشد.

کلمات کلیدی