شتر از جمله دامهای اهلی مناطق بیابانی است که می تواند چندین روز متوالی بدون خوردن آب بسر برد و حداکثر استفاده از مراتع را نیز بنماید . در صورتیکه این امر برای سایر دامها مشکل و اغلب غیرممکن می باشد . شتر می تواند با غذایی که از لحاظ کمی و کیفی برای سایر نشخوارکنندگان ناکافی و نامرغوب محسوب می شود ، مدت های طولانی به زندگی خود ادامه دهد. از طرفی، غدد بزاقی از جمله غدد مهم برون ریز بدن هستند که ترشح بزاق را انجام می دهند. در این تحقیق، ساختار بافتی غدد بزاقی فرعی در 7 نفر شتر یک کوهانه با تکنیک های متداول بافت شناسی و آناتومی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله، با اطلاعات موجود در مورد انسان و سایر گونه ها مقایسه شد. تمام غدد بزاقی فرعی شتر (بجز غدد ون ابنر)، از نوع لوله ای-آلوئولی مختطط و عمدتا موکوسی بودند. غدد ون ابنر تماما سروزی و به شکل آسینی بودند. غدد بزاقی لبی، گونه ای و کامی از نوع مرکب بودند. در ناحیه پایینی گونه علاوه بر غدد مختلط، غدد تماما سروزی نیز وجود داشت. غدد بزاقی زبانی همانند غدد ون ابنر، در ناحیه ریشه زبان قرار داشتند. غدد بزاقی کامی در بخش خلفی کام سخت و در تمام طول کام نرم وجود داشت. همچنین کام نرم دارای بافت لنفاوی شبیه لوزه ها بود. نتایج هیستوشیمی نشان داد ترشحات غدد بزاقی فرعی شتر غنی از موکوپلی ساکارید خنثی و اسیدی است، به همین دلیل سلول های مترشحه موکوس بیشتر از سلول های سروزی رنگ گرفته بودند.

کلمات کلیدی