واریانت های ریز کلنی یک زیرمجموعه کند رشد از جمعیت یک باکتری بوده که رفتارهای بیماریزایی و فنوتیپی منحصر به فردی دارند. در اکثر موارد واریانت های ریز کلنی قادر به بقاء بهتر در برابر واکنشهای دفاعی میزبان بوده و حساسیت کمتری نسبت به آنتی بیوتیک ها دارند. در طی تلاشهای انجام شده جهت جداسازی موتانت های mexI وopmD که با قرار دادن نوار جنتامایسین درون آنها به دست آمده بودند، برخی کلنی های ریز یافت شد که قادر به رشد در حضور جنتامایسین بودند. با انجام PCR و تعیین توالی نوکلئوتیدها متوجه شدیم هیچگونه نوار جنتامایسینی درون ژنهای mexI وopmD وجود ندارد و همچنین در توالی نوکلئوتیدهای ژنهای mexGHI-opmD تغییری مشاهده نشد. بنابراین این تیپ مورفولوژیکی به عنوان یک نوعی از واریانتهای کلنی ریز در نظر گرفته شد. این واریانت کلنی ریز در فاز کمون حدود شش ساعت تاخیر در رشد را نشان می داد. این واریانت های ریز کلنی، غیر متحرک بوده ومقدار کمی از سیگنالهای Quorum sensing را تولید می کردند. آنها همچنین مقدار کمی از فاکتورهای بیماریزایی الاستازو پایووردین را تولید کرده و قادر به تولید پایوسیانین نبودند. سنجش بیماریزایی این واریانتها بر روی برگهای کاهو نشان داد که این واریانتها حدود ده برابر کمتر از تیپ وحشی بیماریزا هستند. پروتئوم و ترانسکریپتوم این واریانتهای ریز کلنی به روش 2D-PAGE و میکروآرایه انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تنوع فنوتیپی درP. aeruginosa، بیان ژنهای متعددی را تحت تاثیر قرار داده که کمک به بقاء و در نهایت آلوده کردن میزبان می گردد.

کلمات کلیدی