چکیده: تالابها یکی از غنی ترین اکوسیستمهای طبیعت به شمار می روند که گونه های بسیاری را به شکل بومی یا مهاجر در خود جای می دهند. تالاب فریدونکنار یک تالاب مصنوعی با آب شیرین و عمق کم می باشد که در استان مازندران واقع شده است و شامل آب بندانهایی است که جهت آبیاری زمینهای کشاورزی استفاده می شود. در خارج از فصل کاشت زمینهای کشاورزی غرقاب شده و به عنوان زیستگاه پرندگان آبزی کاربرد دارند. بسیاری از گونه های پرندگان آبزی شامل اردکهای روی آب چر، غازها همچنین گونه های کنار آبزی و درنای سیبری در این منطقه زمستان گذرانی دارند. خوتکا کوچکترین گونه اردک روی آب چر از خانواده مرغابی سانان است که در سرتاسر تالابهای کشور ما زمستان گذرانی دارد. در این تحقطق 20 نمونه خوتکا از منطقه شکار وصفات ظاهری، صفات استخوانی جمجمه و اسکلت بدن نمونه ها اندازه گیری و تشریح شد. برخی از صفات زیست- بوم شناسی این پرنده نظیر نوع تغذیه، طول روده، میزان ذخیره چربی و نوسانات جمعیت آن در منطقه همچنین ویژگیهای بوم شناسی منطقه به عنوان زیستگاه پرندگان آبزی بررسی شد. هدف از اندازه گیری صفات ظاهری و استخوانی تعیین میانگین اندازه این صفات در جمعیت منطقه بود که در مطالعات بعدی می توان این اندازه گیریها را با جمعیتهای مناطق دیگر مقایسه کرد و به وجود ارتباط یا مجزا بودن جمعیتها برای مدیریت آنها پی برد. نوسانات جمعیت خوتکا در منطقه دارای سیر صعودی است. این تالاب به خاطر دارا بودن آب شیرین با عمق کم و موجود بودن بذر شالی در زمینهای کشاورزی به عنوان غذا، زیستگاه مناسب برای گونه خوتکا محسوب می شود. بررسی محتویات چینه دان و سنگدان نشان داد که این گونه عمدتا از مواد گیاهی و سنگریزه تغذیه می کند. نسبت طول روده به طول کل بدن 8/2 بود و این خود بیانگر رژیم غذایی گیاه خواری در این گونه می باشد. میزان ذخیره چربی در جمعیت خوتکای منطقه متوسط بود که نشان دهنده فراوانی نسبی غذا و کیفیت مطلوب زیستگاه می باشد.

کلمات کلیدی