در بحث طراحی های مقاوم در برابر انفجار استفاده از فولاد بعنوان مصالحی متداول در صنعت ساختمان اجتناب ناپذیر است لیکن مشکلی که در این زمینه وجود دارد، شکل پذیری بسیار زیاد این ماده خصوصا تحت بارهای ضربه ای نظیر انفجار است. برای مقابله با این مسئله راه حل های مختلفی ارائه شده است که از جمله آنها می توان به استفاده از آلیاژهای خاص جهت بهبود رفتار فولاد، استفاده از فولاد بصورت ترکیب با بتن و بالا بردن ضخامت صفحات فولادی اشاره نمود. روشی که در این مقاله مورد بحث قرار می گیرد، استفاده از سخت کننده برای اصلاح رفتار دیوار فولادی می باشد. در این تحقیق رفتار غیر خطی یک دیوار فولادی تحت بارگذاری انفجاری در شرایط متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. در طول تحقیق بار انفجاری، شرایط تکیه گاهی و ابعاد دیوار ثابت فرض شده است ولی ضخامت صفحه فولادی در حالات مختلف تغییر یافته و نیز تاثیر سخت کننده های مختلف و محل قرارگیری آن ها را بر روی دیوار مورد تحقیق قرارگرفته است. دیوارهای مورد بحث کاربردهای متفاوتی دارند که از مهم ترین آن ها می توان به استفاده در بدنه ترانس های قدرت برق و یا به عنوان محافظ تجهیزات اشاره نمود. بعنوان پژوهشی جانبی آنالیز حساسیت بر روی مدت زمان اعمال بار و نیز بیشینه مقدار آن صورت پذیرفته و تاثیر این پارامترها بر رفتار سازه بررسی گردیده است. نهایتا با بررسی نتایج حاصل ازشرایط مختلف در مورد حالت بهینه صفحه فولادی اظهار نظر شده است. شایان ذکر است در این مقاله برای مدل سازی، تحلیل و پردازش نتایج از نرم افزار المان محدود ABAQUS استفاده شده است.

کلمات کلیدی