ناحیه طلای موته در هفتاد کیلومتری شمال گلپایگان در زون دگرگونی سنندج ـ سیرجان در کمربند ساختاری زاگرس قرار گرفته است. مطالعات مختلف زمین شناسی انجام شده در منطقه، همگی گویای آنند که منطقه موته چند فاز کوهزایی را متحمل شده است. کانه زایی طلا در کمپلکس دگرگونی که بیشتر شامل شیست سبز ، متاولکانیک و گنایس ها هستند رخ داده است. زون های کششی میزبان کانه زایی طلا هستند، و دگرسانی های شدید در امتداد گسل های نرمال اتفاق افتاده است. پاراژنزهای طلا شامل پیریت، کالکوپیریت، پیروتیت و کانی های ثانویه هستند. سه نسل متفاوت پیریت در منطقه شناخته شده است. هدف این مقاله بررسی و تعیین منشأ سیالات کانه زا در این ناحیه است. به این منظور 15 نمونه برای مطالعه ایزوتوپ های پایدار هیدروژن ، اکسیژن و گوگرد انتخاب شد. مقادیر 4/12 درهزار و 42- درهزار به ترتیب برای میانگین ایزوتوپ های δ18O و δD از کانی های کانسار طلای موته بدست آمد. میانگین δ18OH2O محاسبه شده برای رگچه های کوارتزی این کانسار 75/7 در هزار است و نشاندهنده آنست که سنگ های میزبان دگرگونی مهمترین منبع برای سیالات و کانه زایی طلا در منطقه موته هستند. کانه زایی طلا در ارتباط نزدیک با شدت دگرسانی هیدروترمال در امتداد زون های کششی است. هرچند مشاهدات ما نشان می دهد که مشخصات کانه زایی طلا در منطقه مورد مطالعه در ارتباط با فعالیت های آذرین نیز می باشد. میزان (CDT) 34Sδ اندازه گیری شده در پنج نمونه از پیریت ها مقادیر 2/2+، 6/ 6+، 1/9+، 9/13+ و 9 / 16+ را نشان می دهند و چنین به نظر می رسد که از نظر ایزوتوپی منشاء گوگردها یکنواخت نبوده است. مقادیر 34Sδ درسنگ های موته گویای آن هستند که بخش وسیعی از این سولفیدها به وسیله سیالاتی که گوگرد آنها مشتق شده از سنگ میزبان دگرگونی است، شکل گرفته اند وبخش کمتری توسط سیالات هیدروترمالی که منشاء ماگمایی دارند به وجود آمده اند.

کلمات کلیدی