: پیش از اینکه از کودکان انتظار داشته باشیم چشمانی نقاد داشته باشند، نقادانه بشنوند و راه و روش صحیح را در زندگی انتخاب کنند تا به سعادت برسند، باید به آنها بیاموزیم که چگونه می توانند منتقد باشند و فلسفی فکر کنند. تفکر فلسفی کودکان را به مهارتهای تفکر انتقادی و منطقی مجهز می کند. این نوع تفکر به چرایی ها، روابط بین مفاهیم، اصول و معیارها توجه دارد. این روش به فرد کمک می کند که به تمرکز زدایی بپردازد و خطاها را کاهش دهد. ولی برای یک زندگی سعادتمند تنها فراگیری راه های تفکر فلسفی کافی نیست، باید با دید بصیرت و پاکدلی با وقایع زندگی روبرو شد. حکمت و خردورزی می تواند این ویژگیها را در انسان رشد دهد. این مهارتها باید از کودکی آموزش داده شود. کتابهای داستان بعنوان مجموعه ای غنی از تجربه ها و دانش و بعنوان ابزار مناسبی برای چنین آموزشی شناخته شده اند. ولی بیشتر والدین و مسؤولان آموزش و پرورش کودکان با عناصر فلسفی در داستانها و داستانهای مناسب برای آموزش تفکر فلسفی آشنا نیستند. با هدف شناسایی این داستانها، تعیین عناصر فلسفی در آنها و شناسانیدن آنها برای استفاده و بازتولید، پژوهشی با روش تحلیل محتوا انجام شد. در این پژوهش کتابهای داستانی مناسب برای گروه سنی دبستان از میان کتابهای مناسب تولید شده در سالهای 1370 تا 1385 در ایران انتخاب شدند. بر اساس نظر متخصصان و نیز متون مرتبط، مؤلفه های تفکر فلسفی در آنها شناسایی و کتابهای مربوطه بعنوان داستانهایی که در تولید آنها به پرورش تفکر فلسفی توجه شده تعیین شدند. سپس از میان این کتابها مواردی که به هر یک از روشهای تفکر فلسفی و مؤلفه های مربوطه توجه دارند مشخص شدند. همچنین داستانهایی که خردورزی و آشنایی با حکمت را موجب می شوند و آنانی که تمرکز زدائی را تشویق می کنند شناسایی گردید.

کلمات کلیدی