چکیده پژوهش حاضر در پی یافتن راهکاری عملی برای بررسی روشهای آزمایش استاندارد آلودگی و تشخیص هماهنگی این روشها با نوع استفاده وسائل نقلیه سنگین حمل و نقل شهری در ایران است. احتراق در این موتورها با تولید مقدار زیادی دوده و دیگر آلودگی‎ها است، که مهمترین دلیل آن به‎علت نیافتن هوای‎کافی در فرآیند احتراق و طولانی‎شدن سه مرحله اول ‎احتراق می‎باشد. توان ‎بار ‎جاده (Road Load Power(RLP)) پارامتری است که شرایط واقعی استفاده از وسیله نقلیه در جاده را مشخص می‎نماید[8]. استانداردهای اندازه‎گیری آلودگی در وسایل‎نقلیه می‎بایستی در هر کشوری با تغییرات RLP آنها متناسب باشد. مشخصات فیزیکی‎جاده‎, جرم‎وسیلة‎نقلیه‎, شرائط آئرودینامیک و رفتار‎رانندگی در میزان‎آلودگی نقش تعیین‎کننده‎ای دارند[3]. در این پروژه با آزمایش کامیونت خاور مدل LP808 در تناژهای مختلف توان RLP, گشتاور تولیدی موتور در جاده RLP‎ و زمان رانندگی در هر وضعیت دنده در سفرهای درون شهری اندازه‎گیری شده‎ است. این داده‎ها با داده‎های مشابه در روش‎های‎ آزمایش استاندارد ECE-R49, SAEJ1003، ESC و ELR مقایسه شده‎ است. نتایج نشان می‎دهند روش‎های آزمایش استاندارد همخوانی قابل توجهی با آزمایش جاده دارند و برای کشورهای مختلف ضمن وجود مشابهت‎های زیاد با یکدیگر متفاوتند، نتایج آزمایش جاده کامیونت خاور نشان داده است، ضرائب وزنی پنج نقطه تا گشتاور ماکزیمم که در روش ECE-R49 منظور می‎شود‎ با آزمایش در ایران همخوانی نداشته امّا ضرائب وزنی پنج نقطه تا قدرت ماکزیمم این روش با آزمایش جاده در ایران هماهنگی دارد. ضرائب‎وزنی SAE-J1003 برای پنج نقطه تا گشتاور ماکزیمم با رفتار رانندگی در ایران همخوانی داشته امّا پنج نقطه تا قدرت ماکزیمم این روش با نتایج آزمایش جاده در ایران هماهنگی ندارد.

کلمات کلیدی