چکیده در پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش حرکات ریتمیک ورزش کاراته بر کارکرد حافظه‌ی عددی دانش‌آموزان مبتلا به اختلالات ویژه‌ی یادگیری پرداخته شده است. همه‌ی دانش‌آموزان شرکت کننده در این پژوهش از طریق مدارس مقطع ابتدائی شهر مشهد به‌علت بروز مسائلی در فرآیند آموزش رسمی ایشان به سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنائی ارجاع شده‌اند و پژوهش‌گران با به‌کارگیری شیوه‌ی تمام‌نگر بالینی به ارزیابی اختلال در این افراد پرداخته‌اند و به‌شیوه‌ی علمی اختلالات ویژه‌ی یادگیری در این افراد محرز گردیده است. تعداد افراد 58 نفر بود که به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه تقسیم شدند. هر دو گروه قبل از ارائه‌ی متغیر مستقل از لحاظ عملکرد حافظه‌ی عددی با به‌کارگیری آزمون حافظه‌ی عددی وکسلر مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس، گروه آزمایش طی 4 ماه، هر هفته 3 جلسه، جمعاً 48 جلسه و هر جلسه معادل 5/1 ساعت، با به‌کارگیری حداکثر60% ضربان قلب تحت تأثیر متغیر مستقل بوده‌اند. پس از اتمام دوره‌ی آموزشی، هر دو گروه از لحاظ کارکرد حافظه‌ی عددی مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که بین آموزش حرکات ریتمیک کاراته و پیشرفت حافظه‌ی عددی دانش‌آموزان مبتلا به اختلالات ویژه‌ی یادگیری رابطه‌ی مثبت معناداری وجود دارد.

کلمات کلیدی