مقاله به این پرسش پاسخ داده که آیا میزان احساس ناامنی اجتماعی واقتصادی همسران ایثارگر در ابعاد وزمینه های مختلف در مقایسه با عادی کمتراست؟روش تحقیق پیمایش وجامعه آماری کلیه همسران خانواده های ایثارگر (شهید،جانباز وآزاده) ونیز همسران عادی همجوار آنان در شهر های استان خراسان رضوی است.حجم نمونه1176 نفراست که نیمی از آن را ایثارگران ونیمی دیگر همسران عادی تشکیل می دهند که با ترکیب روش های نمونه گیری چند مرحله ای, طبقه ای متناسب،خوشه ای،تصادفی سیستماتیک از فهرست همسران انتخاب شد.اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته با پرسش های بسته جمع اوری شد.چارچوب نظری شامل نظریه نیاز ها و تضاد فمینیستی است. نتایج نشان داد که میزان احساس نگرانی همسران ایثارگر در ابعادمسکن، استقلال مالی،احساس خطر وتهدید در خیابان وشغلی کمتر از همسر عادی ولی در بعد بیماری شوهر،مشکلات فرزند،جنسی،ونقش مردم بیشتر ارهمسرعادی است. ضمنا درابعاد نگرانی کمبود مالی،جانی،سلامت جسمی،اقتدار برفرزند،نقش شوهر،نقش فامیل،ونقش قانون ونیز در شاخص کل نگرانی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. نتایج تاثیرمثبت برنامه های حمایتی بنیاد شهید درکاهش نگرانی های عمدتا اقتصادی وفیزیولوژیک ایثارگران را نشان می دهد، لیکن عدم توجه کافی به نگرانی های اجتماعی زنان بویژه درون منزل در ارتباط با نقش شوهروفرزند ونیز در سطح کل جامعه مشهود است.

کلمات کلیدی