چکیده: مقدمه و هدف: پژوهش حاضر به معنای بررسی تفاوت بین کیفیت روابط ولی- فرزندی در دانشجویان خودکشی گرا و غیرخودکشی گرا، انجام شده است. روش تحقیق کار: به این منظور تعداد 28 نفر از دانشجویان خودکشی گرا و تعداد 28 نفراز دانشجویان غیرخودکشی گرا که با آنان همتا شدند، دو آزمون GHQ و فرم های پدر و مادر پرسش نامۀ PCRS را تکمیل کردند. به منظور بررسی تفاوت بین روابط ولی– فرزندی دانشجویان خودکشی گرا و غیرخودکشی گرا در هر دو جنس، میانگین نمرات دانشجویان دختر و پسر در هر دو گروه در فرم های مادر و پدر توسط آزمون t به تفکیک با یکدیگر، مقایسه شد. نتابج و بحث: نتایج حاکی از تأیید تمام فرضیه ها(به استثنای فرضیۀ دوم) یعنی وجود تفاوت در نحوۀ ارتباط والدینی دانشجویان دختر و پسر گروه های خودکشی گرا و غیرخودکشی گرا بود. تنها وجود تفاوت در کیفیت روابط پسران دو گروه با مادران، معنادار نبود. هم-چنین، برای کنترل اثر نیم سال تحصیلی، از آزمون کوواریانس دو راهه استفاده شد. در مدل مذکور، نمرات بین روابط ولی– فرزندی به عنوان متغیر وابسته، گروه (خودکشی گرا و غیرخودکشی گرا) و جنسیت (دختر و پسر) به عنوان متغیرهای مستقل(عوامل) و تعداد نیم-سال های تحصیلی به عنوان متغیر همراه وارد مدل شدند. نتایج نشان داد که نیم سال تحصیلی و جنسیت اثر معنی داری بر متغیر وابسته (روابط ولی– فرزندی) نداشتند. در این میان اثر گروه معنی دار بود؛ اما تعامل بین جنسیت و گروه معنی دار نبود. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که فقط بین گروه (خودکشی گرا و غیرخودکشی گرا)، سوای اثر جنسیت یا سنوات تحصیلی آنها، از نظر روابط ولی– فرزندی تفاوت معنی داری وجود دارد. این یافته احتمالا اهمیت روابط ولی– فرزندی را در پدیدآیی تفکرات خودکشی گرایانه، نشان می دهد.

کلمات کلیدی