در این پژوهش آثار جهانی شدن تجارت بر رشد اقتصادی ایران در یک دوره 42 ساله(1338-1379 ) مورد بررسی قرار گرفته و برای تفکیک اثرات سطح از اثرات رشد از دو مدل اقتصادسنجی جداگانه استفاده و پارامترها به روش حداقل مربعات معمولی (OLS) برآورد شده است. در اینگونه مطالعات تجربی، انتخاب شاخص مناسب برای تحلیل رفتار متغیرها، بویژه متغیر جهانی شدن اهمیت زیادی دارد. بنابراین در ابتدا با جستجو در میان دهها شاخص موجود، نسبت تجارت به تولید، که معمولترین و معروفترین شاخص باز بودن تجاری در ادبیات تجربی است، به عنوان مناسبترین شاخص برای این بررسی انتخاب شده است. این مقاله در قالب یک مقدمه کوتاه و سه بخش اصلی و نتیجه گیری پایانی تدوین گردیده است. یافته‌های این پژوهش از اثرات مثبت جهانی شدن تجارت بر سطح تولید سرانه و نیز نرخ رشد اقتصادی در ایران حکایت دارد.

کلمات کلیدی