تجهیزات پالایشگاهی در سواحل دریا، سکوهای نفتی داخل آب، عملیات تانکرها، تصادف نفت کش ها و اضافه شدن آبها و رود خانه های کثیف به دریا از مهمترین عوامل پخش آلودگیهای نفتی در دریا می باشد. اثرات نامطلوب زیست محیطی، مرگ جانداران دریایی، نامناسب شدن غذاهای دریایی برای مصرف انسانی، کاهش قدرت پرواز پرندگان دریایی به دلیل آغشته شدن پرها به مواد نفتی واثرات منفی دیگر از پیامد های انتشار و پخش انواع ترکیبات سبک و سنگین نفت خام در سطح دریا است. معمولا هزینه جمع آوری آلودگیها که به عوامل مختلفی همچون نوع هیدروکربن های نفتی، مقدار و شدت آلودگی، مختصات و مشخصات جغرافیایی، اقتصادی، فیزیکی و بیولوژیکی محل حادثه، شرایط هوا و دریا، زمان حادثه، راندمان و نوع روش جمع آوری بستگی دارد؛ رقم هنگفتی خواهد شد. اگرچه پیشگیری وجلوگیری از انتشار و نشت آلودگی، همواره بهترین راهکار بوده است؛ اما واکنش سریع و مناسب در هنگام وقوع حادثه، مستلزم داشتن آگاهی و دانش کافی در مورد روشهای مختلف جمع آوری آلودگیها است. تبخیر ترکیبات نفتی، استفاده از تکنیک خلاء، جذب و جداسازی از سطح آب توسط انواع مختلفی از جاذب ها به خصوص جاذب های تهیه شده با استفاده از فناوری نانو، استفاده از عوامل بیولوژیکی و میکروارگانیسم ها برای تجزیه هیدروکربن ها، بکارگیری تکنولوژی لیزر، جداسازی فیزیکی به کمک کف گیر و تبدیل آلودگیهای نفتی به ترکیبات دیگر با روشهایی چون فتو اکسیداسیون از مهمترین روشهای جمع آوری, حذف و پاکسازی آلودگیهای نفتی از دریا به شمار می رود که در این مقاله بدان پرداخته شده است.

کلمات کلیدی