هیپوکامپ در فرایند یادگیری و حافظه دخیل است. حضور گیرندههای اپیوئیدی در هیپوکامپ گزارش شدهاست. تاثیر مورفین بر فرآیندهای عصبی و شناختی مورد بررسی فراوان بوده و نتایج متناقضی بدست آمدهاست. بررسی تاثیر تجویز مزمن با دوزهای بسیار ناچیز تا معمول مورفین بر روند یادگیری و نگهداری حافظه منظور این تحقیق است. که در چهار گروه ش مکنترل (سالین)، مورفین مزمن با (n= 200 ) استفادهشدند( 7 _250g) رتهای نر بالغ نژاد ویستار 10 قرارگرفتند. حافظه بوسیله ماز آبی موریس mg/kg 100 ) و با دوز معمول μg/kg 1و μg/kg ) دوزهای ناچیز ثبت و سنجش شد. آموزش بمدت چهار روز و چهار نوبت متوالی انجام و نیم ساعت قبل از شروع هر آموزش، تزریق داخل صفاقی مورفین انجام شد. مسافت و زمان طی شده برای یافتن سکو ثبت گردید. در روز 5، بدون تجویز دارو و حضور سکو، حیوان اجازه یافت که 60 ثانیه شنا کند و زمان حضور در ربع هدف ثبت گردید. 1 تفاوت معنیداری در روند یادگیری مشاهدهنشد. μg/kg 100 و μg/kg بین گروههای شمکنترل، مورفین مزمن 10 یادگیری را بطور معنیداری مختل کرد. اما در روز 5 که آزمون نگهداری از حافظه mg/kg تجویز مزمن مورفین انجام شد، بین این چهار گروه تفاوت معنی داری نبود. احتمالا اثرات متفاوت دوزهای مورفین، بعلت عملکرد متنوع سیستم اپیوئیدی میباشد. گزارشات نشاندادهاند که را در هیپوکامپ کاهش میدهد. لذا محتمل است که تخریب یادگیری القاء LTP ،( تجویز مزمن مورفین(دوز معمول شده بوسیله دوز معمول مورفین، مربوط به اثرات مهاری آن بر عملکردهای کولینرژیک در ناحیه هیپوکامپ یا تغییرات فیزیکی سیناپسها باشد.

کلمات کلیدی