هدف از این پژوهش بررسی اثر افزایش بسامد (تعداد حرکاتی که بصورت همزمان توسط دو دست در یک ثانیه انجام می شود) بر ثبات مرحله بندی نسبی الگوی هماهنگی نامتقارن دو دست می باشد. به همین منظور 20 نفر از دانشجویان پسر راست دست به صورت تصادفی به دو گروه خارج از مرحله و هم مرحله تقسیم شدند و طی پنج نوبت بتدریج با افزایش بسامد مواجه گردیدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق نرم افزار و سخت افزاری است که توسط محققین ساخته شده و از طریق آن الگوهای هماهنگی بین دو دست مورد پردازش قرار گرفت. الگوی هماهنگی در این پژوهش حرکت آونگی با دست راست همزمان با حرکت دایره ای با دست چپ بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با افزایش بسامد، وضعیت هم مرحلۀ الگوی هماهنگی نامتقارن دو دست به طور معنی داری تغییر نکرد(05/0 < P). ولی الگوی هماهنگی خارج از مرحله با افزایش بسامد ابتدا بی ثبات شده سپس به وضعیت باثبات جدید (وضعیت هم مرحله) منتقل شد(05/0> P). بنابراین می توان نتیجه گرفت که الگوهای هماهنگ نا متقارن دو دست نیز مانند الگوهای متقارن گرایش به فعالیت همزمان عضلات مشابه دارند که با افزایش بسامد حرکت منجر به وضعیت هم مرحله می شود.

کلمات کلیدی