خشکسالی به عنوان یکی از مهمترین بلایای طبیعی و یک پدیده ناگوار اقلیمی که به طور مستقیم جوامع را از طریق تغییرات در دسترسی به منابع آب تحت تاثیر قرار می‌دهد، هزینه‌های اقتصادی، اجتماعی و محیطی زیادی را به همراه داشته و خساراتی که به آن نسبت داده می‌شود به صورت غیرمنتظره‌ای رو به افزایش است. با توجه به خسارت فوق‌العاده وسیع و زیانبار این پدیده و به جهت تغییر رویه از مدیریت بحران به مدیریت ریسک، در این تحقیق از شاخص بارندگی استاندارد شده «SPI» برای بررسی روند تغییرات و پایش انواع خشکسالی‌ها در منطقه خراسان بزرگ (رضوی، شمالی و جنوبی) استفاده شد. نتایج پایش، برای تعیین شدت و مقایسه نسبی خسارات خشکسالی و نیز تعیین نسبت اعتبارات مالی و اولویت پرداخت اعتبارات در بخش‌های کشاورزی و منابع آب استفاده شد. بررسی روند تغییرات خشکسالی در طول سال و در بین مناطق مختلف استان، روند کاملاً متفاوتی را نشان داد، حتی روند تغییرات بروز خشکسالی در بازه‌های زمانی مختلف (انواع خشکسالی) برای یک منطقه مشخص، نیز متفاوت بود. بررسی نتایج پایش و تعیین شدت نسبی خشکسالی برای شش ماه اول سال 2002 میلادی نشان داد که بیشترین شدت وقوع انواع خشکسالی‌ها با شدت نسبی معادل 47 متعلق به شهرستان گناباد بوده که 9/12 درصد نسبی اعتبارات را با اولویت اول دریافت و شهرستان بجنورد با کمترین شدت نسبی خشکسالی معادل 4، آخرین اولویت پرداخت اعتبار، به میزان نسبی 1/1 درصد اعتبارات از مجموع کل اعتبارات استان را به خود اختصاص داده است.

کلمات کلیدی