زمینه: در هنر پزشکی، علاوه بر فراگیری علم به عنوان زمینه؛ قدرت مشاهده دقیق و استفاده از همه حواس، توانایی تجزیه و تحلیل آموخته های نظری و تطبیق با شرایط بیمار، فراگیری مهارت های عملی، مدیریت زمان و توانایی های ارتباطی از انتظارات ضروری برای یک پزشک محسوب می شوند. برخی مطالعات از عدم رضایت مندی از فراگیری مهارت ها در دانش آموخته گان حکایت دارند. هدف : مطالعه به منظور ارزیابی مهارت های حرفه ای پزشکان عمومی مراکز بهداشتی- درمانی استان قزوین انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی در سال 1387، مهارت های حرفه ای پزشکان عمومی به صورت نمونه گیری تام و مشروط بر تمایل به شرکت در تحقیق، شامل 33 مهارت پزشکی، بهداشتی، مدیریتی و ارتباطی به صورت خودارزیابی، مورد سنجش قرار گرفت. پاسخها از طریق آزمونهای آماری شامل مجذور کا، همخوانی فای، مقایسه دو نسبت و ضریب توافقی تحلیل شدند. مقادیر P کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: از 33 مهارت بررسی شده در91 پزشک عمومی شامل 36 مرد و 55 زن، در 16 مهارت حداقل نیمی از پزشکان فاقد مهارت کامل بودند. مهارت پزشکان به تفکیک دو جنس برای گذاردن سوندادراری در بیماران مذکر و مؤنث، هر دو تفاوت معنی دار داشتند(P=0.000). این رابطه با توانایی مدیریت زایمان طبیعی نیز تفاوت معنی دار داشت (P=0.044 )، ولی با مدیریت عوارض بعد از زایمان معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، بازنگری در محتوای آموزشی دوره های بالینی پزشکی متناسب با نیاز واقعی، افزایش آموزش مهارت ها، تدوین و اجرای اجباری "Log Book" در همه بخش های کارورزی بالینی، نهادینه سازی ارزیابی مهارت های عملی کارورزان به شیوه "OSKE" و تدوین برنامه های آموزش مداوم مهارت های پزشکان به صورت کارگاهی پیشنهاد می گردد. کلمات کلیدی: پزشکان عمومی، مهارت، خودارزیابی،قزوین

کلمات کلیدی