در برخی شرایط، تحلیل جریان متغیر تدریجی در کانالهای مرکب توسط دو رهیافت انرژی و اندازه حرکت، منجر به نتایج محاسباتی متفاوتی می‌شود. منشأ این اختلاف به روند محاسباتی بکار گرفته شده در دیدگاه یک بعدی در برآوردهای مختلف از عدد فرود جریان بازمی گردد. لذا این پرسش مطرح میشود که آیا نتایج کدامیک از این دو رهیافت محاسباتی به پاسخهای واقعی در کانالهای مرکب نزدیکتر است؟ هرچند تمامی داده های آزمایشگاهی جریان متغیر تدریجی در کانالهای مرکب (اعم از آنچه در مراجع موجود بوده و یا توسط نگارندگان این مقاله آزمایش شده است)، با هدف پاسخ به این پرسش مورد تحلیل قرار گرفته اند، اما کمیت و تنوع شرایط آزمایشگاهی و تجربی موجود از کفایت لازم برای ارائه پاسخی جمع بندی شده به این پرسش برخوردار نیست. لذا مناسب تشخیص داده شد تا با بکارگیری یکی از مدلهای دوبعدی نسبتاً دقیقی که برای برآورد توزیع سرعت در کانالهای مرکب توسعه داده شده است، فرایندی محاسباتی و بی نیاز از بررسی های آزمایشگاهی برای پاسخ به این پرسش پیشنهاد شود. این مقاله به معرفی این فرایند می پردازد و نتایج آنرا در چند مقطع مرکب آزمایشگاهی بررسی می نماید. تا زمانی که به کمک توسعه مطالعات تجربی و آزمایشگاهی به این پرسش اساسی پاسخی قطعی داده نشده و یا مدلهای دوبعدی مناسبتری گسترش نیافته اند، با بکارگیری فرایند محاسباتی پیشنهادی در این مقاله می توان در مواجهه با تحلیل جریان متغیر تدریجی در کانالهای مرکب، معادلۀ مناسب را از میان دو معادلۀ انرژی و اندازه حرکت برای محاسبۀ نیمرخ جریان انتخاب نمود.

کلمات کلیدی