عنوان : ( معناشناسی مفهوم سیاست خارجی در روزنامه کاوه )
نویسندگان: محسن خلیلی ,
چکیده
زبان یک نهاد اجتماعی است که بر دو حوزه لفظ و محتوا استوار شده است. منظور اصلی از معناشناسی، شناخت توانایی سخن گویان و گفتارنویسان در پی بردن به نیّت های دیگر سخن پردازان است تا روشن گردد آیا آن چه که به کار بسته شده معنایی دارد یا مهمل است. سیاست خارجی عبارت از مجموعه اهداف، جهت گیری ها و ابزارهایی است که یک حکومت در مقابل سایر واحدهای سیاسی بین المللی به منظور دست یابی به منافع ملّی دنبال می کند. روزنامه کاوه (1285-1290/ 1916-1922) از برجسته ترین یادگارهای تجددخواهان ایرانی در یکی از بحرانی ترین روزگاران تاریخ معاصرایران است. نگارنده در پردازش مقاله کوشش خواهد کرد با پژوهشی ژرف در تمامی شماره های نشریه کاوه، برخی از گوناگونی های حوزه معناشناختی زبان (تک معنایی، چندمعنایی، دلالت صریح، دلالت ضمنی، محدودیت معنایی،گسترش معنایی، و انتقال معنایی) را بررسی و بازنمایی نماید.