چکیده: یکی از مهمترین و جدیدترین دیدگاههای مربوط به یادگیری و نحوه شکل گیری دانش، ساختار گرایی اجتماعی است. هم ساخت دهی سازوکار اصلی ساختن دانش در رویکردهای ساختارگرایی اجتماعی است. در این رویکرد نقش عوامل و فرایندهای شخصی و اجتماعی به همراه و در تعامل با هم و در ارتباط با بافت و یا زمینه یادگیری برجسته است. این باور ریشه در نظریه فرهنگی-اجتماعی ویگوتسکی، نظریه ساختاری پیاژه، نظریه های یادگیری مبتنی بر مردم شناسی و جامعه شناسی، مبانی فلسفی نسبیت گرایانه و جمع گرایانه دارد. این رویکردها نقش مهمی در تحولات آموزشی و روانشناختی داشته و منشا پیدایش روشهای آموزشی و یادگیری همچون یادگیری مشارکتی شده است. پذیرش این دیدگاه و ادبیات مربوطه کاربردهای ارزشمندی برای مربیان و محققان درحوزه آموزش ویادگیری دارد. ساختارگرایی اجتماعی از جهت تاکید بر بافت و زمینه یادگیری و نیز هم ساخت دهی دانش در یادگیرنده ها ارتباط نزدیکی با یادگیری الکترونیکی دارد و بسیاری از مبانی روانشناسی یادگیری الکترونیکی از این طریق قابل توجیه است. امروز با گسترش فناوریهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی و آموزشهای الکترونیکی، و نیز ویژگی باز بودن و محدودیتهای کمتر این گونه آموزشها، می توان اثرات آنها را در محیطهای آموزشی رسمی هم مشاهده کرد. بررسی این پویایی ها و روابط در چارجوب یادگیری ساختارگرایانه اجتماعی قابل توجیه است. لذا هدف اصلی ما در این مقاله ارائه چارچوب ساختارگرایانه اجتماعی از یادگیری الکترونیکی است که از طریق شناخت و کاربرد اصول مربوطه می توان از یادگیر ی الکترونیکی استفاده بهتری برد و یا مکانیسمهای روانشناختی حاکم بر آن را بهتر شناخت. واژگان کلیدی: یادگیری الکترونیکی، ساختارگرایی اجتماعی و یادگیری

کلمات کلیدی