ارتباط ابعاد شادکامی و کیفیت ورزش کردن دانش آموزان پسر دبیرستانی مقدمه: شادکامی، قضاوت فرد از درجه یا میزان مطلوب بودن کیفیت کل زندگی میباشد(1). یکی از مهمترین عوامل در ایجاد شادکامی، پرداختن به ورزش و فعالیت بدنی است(2). هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط نیمرخ شادکامی و ابعاد آن با کیفیت ورزش کردن دانش آموزان دبیرستانی شهرشاندیز می باشد. روش شناسی: از میان 490 دانش آموز پسر شهر شاندیز، تعداد 196 نفر(با میانگین سنی 99/0±67/15) به روش تصادفی در دسترس، انتخاب شدند. میان آزمودنی ها، پرسشنامه های بررسی کیفیت ورزش کردن و شادکامی آکسفورد(1989) توزیع گردید. اطلاعات پرسشنامه ها، پس از تعیین پایایی درونی نمونه های آماری باروش آلفای کرونباخ، با بکارگیری روش آماری کروسکال والیس و با استفاده از نرم افزارspss، درسطح(05/0p≤) تحلیل شد. ارتباط میان کیفیت ورزش کردن و شادکامی به طورکلی و خرده آزمونهای آن شامل رضایت از زندگی، لذت بردن، عزت نفس، آرامش، کنترل و موثر بودن بطور جداگانه بررسی شد. یافته های پژوهش: بین ورزش کردن منظم و شادکامی بطور کلی و خرده آزمونهای عزت نفس، آرامش و کنترل بطور جداگانه تفاوت معناداری مشاهده شد]به ترتیب (015/0,P=892/5= (K2و(000/0, P=934/12=K2) و (007/0, P=342/7=(K2 و (032/0,P=600/4[(k2= . بین تعداد جلسات ورزش درهفته و شادکامی بطور کلی و خرده آزمون کنترل بطور جداگانه تفاوت معناداری وجود داشت]به ترتیب(048/0,P=897/7= (K2و (027/0 ,P=159/9=K2) [ . بین شدت جلسات فعالیت ورزشی و شادکامی بطور کلی و خرده آزمونهای رضایت از زندگی، لذت بردن، عزت نفس و آرامش به طور جداگانه تفاوت معناداری مشاهده شد ] بترتیب (001/0,P=107/13= (K2و (007/0, P=008/10=K2) و (008/0 ,P=758/9=(K2 و (013/0,P=724/8(k2= و (006/0,P= 128/10K2=)[ .بین سابقه انجام فعالیت ورزشی و شادکامی به طور کلی و همه خرده آزمونهای آن به طور جداگانه تفاوت معناداری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد دانش آموزانی که بطور منظم ورزش میکنند، از شادکامی بالاتری برخوردار هستند که با یافته های پژوهش بن مکانویل(2003) همخوانی دارد. همچنین بیدل و موتری(1991) بیان کردند، ورزش عزت نفس را تقویت و موجب افزایش شادی میگردد که با نتایج پژوهش حاضر همسو است. ورزش منظم در دانش آموزان رضایت از زندگی بیشتری را نیز به همراه دارد که این با نتایج رولند و همکاران(2003) همخوانی دارد. به علاوه این پژوهش نشان داد، بیشتر بودن تعداد جلسات ورزش در هفته با کنترل بیشتر همراه است. آرامش، عزت نفس، لذت بردن و رضایت بیشتر از زندگی در دانش آموزانی که با شدت ملایم ورزش می کردند، نسبت به دانش آموزانی که با شدت بیشتری فعالیت مینمودند، از یافته های دیگر این پژوهش می باشد. از آنجا که انگیزة کسب آرامش، نشاط و شادابی از معیارهای سلامت روانی انسانها محسوب میشود. نقش فعالیتهای حرکتی و ورزشی منظم و مستمر در اصلاح شیوه زندگی و ایجاد شادابی و سلامت روانی مشهود است؛ به طوری که به اعتقاد کوپر اسمیت ورزشکاران از پایداری هیجانی و اعتماد به نفس بالایی برخوردارند و نسبت به خود و زندگی تصورات مثبتی دارند و عوامل شخصیتی آنان نیز به نحو بارزی رشد یافته است. منابع: 1. Veenhoven R. (1988). The utility of happiness. Social Indicators Research, 20, 254-333. 2. 2. Ben Mcconville ; “Revealed: nine ways to find your inner happiness” , www.the costman.co.uk/inde.cfm?id: 126272003. 2003. 3. Biddle, S., & Mutrie, N. (1991). Psychology of physical activity and exercise. London: Springer – Verlage. 4. Roland Melin, Kerstin S. Fugl-Meyer and Axel R. Fugl-Meyer From the Department of Neuroscience, Rehabilitation Medicine, Uppsala University, Sweden J Rehabil Med 2003; 35: 84–90

کلمات کلیدی