عنوان : ( ارزیابی هیستوپتاتولوژی اثرات پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی خودی در التیام تاندونیت تجربی تاندون خم کننده ی سطحی بندهای انگشت در اسب )
نویسندگان: محمد مهدی دهقان , حسین کاظمی مهرجردی , محمد رضا باغبان اسلامی نژاد , سید حسین مرجانمهر , داود شریفی , مجید مسعودی فرد , علیرضا وجهی ,
Full Textچکیده
تعداد پنج راس اسب به ظاهر سالم از نژاد دوخون با میانگین سنی 3/4 سال (6-2 سال) و میانگین وزنی 5/368 کیلوگرم (400-350) مورد استفاده قرار گرفتند. از استخوان های ناحیه جناغ اسبان مورد مطالعه مغز استخوان اخذ شده و سلول های بنیادی مزانشیمی آن ها در آزمایشگاه جداسازی و کشت داده شدند. در هر یک از اسب ها تحت هدایت اولتراسونوگرافی در مرکز تاندون های خم کننده سطحی بندهای انگشت هر دو اندام قدامی با تزریق 2000 واحد کلاژناز تاندونیت تجربی ایجاد گردید. دو هفته بعد در یک اندام 106×15 سلول بنیادی مزانشیمی به همراه پلاسمای حیوان تزریق شد و در اندام دیگر فقط پلاسمای خودی به عنوان گروه شاهد تزریق گردید. پس از تزریق کلاژناز، اسب ها مورد بررسی بالینی و اولتراسونوگرافی قرار گرفتند. ارزیابی بالینی شامل بررسی میزان گرمی ناحیه، پاسخ به لمس، حضور تورم در ناحیه و درجه لنگش بود. قبل از تزریق و سپس هفته ای یک بار تا روز 60 بعد از تزریق، از تاندون های خم کننده سطحی بندهای انگشت از 4 سانتی متر زیر استخوان فرعی کارپ تا 24 سانتی متر زیر آن به فواصل هر 2 سانتی متری تصاویر اولتراسونوگرافی تهیه شد. با استفاده از نرم افزار آنالیز تصاویر دیجیتالی مساحت مقطع عرضی، ضخامت، پهنا، درصد ضایعه ایجاد شده، درجه اکوژنیسیته و درجه هم جهت بودن فیبرها در ناحیه دارای حداکثر شدت جراحت در تصاویر اولتراسونوگرافی تهیه شده مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفتند. طول جراحت ایجاد شده و همچنین با توجه به آن مجموع درصد ضایعه ایجاد شده، مجموع درجه هم جهت بودن فیبرها و مجموع میزان اکوژنیسیته تاندون نیز محاسبه گردید. در روز 60 پس از تزریق حیوانات معدوم شده و نمونه های تاندونی جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی و اندازه گیری میزان هیدروکسی پرولین اخذ گردید. نتایج حاصل از ارزیابی های بالینی و اولتراسونوگرافی نشان داد که هیچ گونه اختلاف قابل ملاحظه ای بین دو گروه درمان و شاهد دیده نشد. از نظر پاتولوژی تعداد فیبروبلاست ها و عروق خونی در گروه درمان کم تر از گروه شاهد بود و مجموع میانگین همسانی و یکنواخت بودن ضخامت، آرایش و نظم و هم جهت بودن دسته جات رشته های کلاژن در گروه درمان بهتر از گروه شاهد بود. اندازه گیری میزان هیدروکسی پرولین به عنوان اسید آمینه اختصاصی کلاژن نشان داد که سنتز و تجمع آن در گروه درمان به صورت معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی مشخص شد که استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی در مراحل حاد و تحت حاد باعث کیفیت بافت التیامی در جراحات تاندون خم کننده سطحی بندهای انگشت گردید.
کلمات کلیدی
, سلول های بنیادی مزانشیمی, تاندون خم کننده ی سطحی بندهای انگشت, تاندونیت
@inproceedings{paperid:1014714,
author = {محمد مهدی دهقان and کاظمی مهرجردی, حسین and محمد رضا باغبان اسلامی نژاد and سید حسین مرجانمهر and داود شریفی and مجید مسعودی فرد and علیرضا وجهی},
title = {ارزیابی هیستوپتاتولوژی اثرات پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی خودی در التیام تاندونیت تجربی تاندون خم کننده ی سطحی بندهای انگشت در اسب},
booktitle = {هشتمین سمپوزیوم جراحی، بیهوشی و رادیولوژی دامپزشکی ایران},
year = {2010},
location = {تهران, ايران},
keywords = {سلول های بنیادی مزانشیمی، تاندون خم کننده ی سطحی بندهای انگشت، تاندونیت},
}
%0 Conference Proceedings
%T ارزیابی هیستوپتاتولوژی اثرات پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی خودی در التیام تاندونیت تجربی تاندون خم کننده ی سطحی بندهای انگشت در اسب
%A محمد مهدی دهقان
%A کاظمی مهرجردی, حسین
%A محمد رضا باغبان اسلامی نژاد
%A سید حسین مرجانمهر
%A داود شریفی
%A مجید مسعودی فرد
%A علیرضا وجهی
%J هشتمین سمپوزیوم جراحی، بیهوشی و رادیولوژی دامپزشکی ایران
%D 2010
