در چند دهه اخیر به تدریج فضای سبز بسیاری از شهر های کشورمان چهره تازه ای پیدا کرده است. که غالبا چندان متناسب با فرهنگ و طبیعت و خصوصا اقلیم منطقه خود نبوده است.در توسعه فضای سبز شهرها چندان اثری از درختان سنتی که قرنها مورد استفاده بوده اند و زمانی با صلابت و ابهت سایه های شرف خود را بر سنگ فرشهای خیابانها گسترده بوده اند باقی نمانده است. از آنجایی که احداث فضای سبز در نقاطی که شرایط آب و هوایی نامساعد است با مشکلات فراوانی روبرو است و هزینه های زیادی در بر دارد ودر شرایط آب و هوایی نامساعد ایران معمولا کمبود آب وجود دارد و یا اینکه اولویت مصرف آب در ایجاد فضای سبز قابل توجیه نیست, گیاهان بومی در هر منطقه با شرایط اقلیمی و محدودیت ها و تنش های همان منطقه تکامل و تطابق یافته اند. از این رو کاربرد این گیاهان در فضای سبز اهمیت زیادی دارد و موفقیت تضمین شده ای را نوید می دهد. در این میان شاید درختچه ای که جای خالی آن در فضاهای سبز شهری بسیار محسوس است انار می باشد که از هر جهت که بنگری گونه ای مناسب ,زیبا, چشم نواز و مقاوم به شرایط نامساعد محیطی است. انار یکی از درختچه های کمیابی است که دارای برگهای زیبا و درخشان, فرم طبیعی درختچه ای انبوه, تغییر رنگ جالب برگها از بهار تا پاییز. گلهای بسیار زیبای چشمگیر به رنگ سرخ لاکی وگاهی در واریته های زینتی, پر پر, ابلق یا سفید رنگ, که رویهم امکانات ترکیب کاشت تزئینی را فراهم می کند.

کلمات کلیدی