در بین آفت کش ها، در طی سالهای مورد مطالعه، حشره کش ها و جونده کش ها با میانگین 440 و 1/1 تن در سال، به ترتیب بیشترین و کمترین میزان آفت کش های توزیع شده را به خود اختصاص دادند. 85 درصد افراد توسط حشره کش ها، 4/13 درصد توسط جونده کش ها و حدود 5/0 درصد توسط قارچ کش ها و علف کش ها مسموم شده بودند. نوع آفت کش در مسمومیت حدود 1 درصد افراد مراجعه کننده، نامشخص بود. در طی هشت سال مورد مطالعه، 2578 فرد مسموم شده توسط حشره کشها با محدوده سننی کمتر از یکسال تا 102 سال در بیمارستان امام رضا (ع) ثبت شده بود که 34/53 درصد آنها زن بودند. 46/4 درصد از افراد مسموم شده با حشره کش ها فوت کردند. علیرغم کاهش شدید میزان حشره کش توزیع شده پس از سال 1384، تعداد افراد مسموم مراجعه کننده به بیمارستان اندکی افزایش نیز داشت. مقایسه توزیع فصلی نشان داد که 15/63 درصد از موارد مسمومیت با حشره کش ها در نیمه نخست هر سال (بهار و تابستان) رخ داده است. میزان قارچ کش و علف کش توزیع شده جمعا بین 225 تن در سال 1387 و 580 تن در سال 1383 متغیر بود. فراوانی موارد مسمومیت در اثر این نوع آفت کش ها 14 نفر ثبت گردید که سن آنها بین یکسال تا 29 سال متغیر بود و تمامی آنها بهبودی یافته بودند. علیرغم بالا بودن میزان علف کش و قارچ کش توزیع شده در سالهای بین 1381 تا 1385، هیچ مورد مسمومیت ناشی از آنها ثبت نگردید. در طی هشت سال بررسی، 406 مورد مسمومیت با 4/6 درصد مرگ ومیر در اثر جونده کش ها ثبت شد که تعداد زن و مرد در بین آنها تقریبا مساوی و سن آنها از کمتر از یکسال تا 122 سال متغیر بود. بیشترین میزان توزیع جونده کش در سطح استان، 83/1 تن در سال 2008 بود. همبستگی مثبت و معنی داری (P<0.001) بین فراوانی موارد مسمومیت و میزان جونده کش توزیع شده بدست آمد. مقایسه شاخص خطر مسمومیت بین انواع آفت کش ها نشان داد که جونده کش ها با شاخص 424 خطرناکترین سموم بودند. میزان این شاخص برای حشره کش ها 5/6 و برای قارچ کش ها و علف کش ها 04/0 بدست آمد. شاخص خطر مرگ ومیر برای جونده کش ها و حشره کش ها به ترتیب معادل 2/27 و 3/0 محاسبه گردید.

کلمات کلیدی