تیرورقها هنگامی که تحت اثر بارهای موضعی قرار می گیرند، دارای رفتاری غیرخطی و پیچیده می باشند. در حال حاضر نتایج حاصل از رابطه های موجود برای تعیین مقاومت نهایی تیرورقها در مقایسه با نتایج حاصل از آزمایش، دارای خطای زیادی می باشند. در این مقاله ضمن بررسی دقت رابطه های موجود، با استفاده از روش میانگین گیری موزون، رابطه جدیدی برای تعیین مقاومت نهایی تیرورقها پیشنهاد می گردد. برای انجام این کار، از ترکیب ضریبدار رابطه های قبلی که نتایج بهتری را نسبت به سایر روابط از خود نشان می دهند، استفاده می گردد. برای یافتن ضرایب مجهول در رابطه پیشنهادی، از الگوریتم ژنتیک بهره جسته می شود. مقایسه نتایج حاصل از کاربرد رابطه پیشنهادی با نتایج آزمایش، نشان می دهد که رابطه جدید در تعیین مقاومت نهایی تیرورقها نسبت به رابطه های پیشین، از دقت بالاتری برخوردار می باشد.

کلمات کلیدی