امروزه سیستم ترویج کشاورزی به عنوان اولین ابزار انتقال فناوری های نوین و انتشار اطلاعات در بخش کشاورزی مطرح می-باشد، این امر منجر شده که این نظام (نظام ترویجی) نقش مهمی را در فرآیند توسعه، بازی نماید. هدف مطالعه حاضر، تعیین عوامل متمایزکننده گروههای هدف روستایی در برنامه های ترویجی-آموزشی در میان گندم کاران مشهدی می باشد. به منظور دستیابی به هدف فوق، نمونه ای به حجم 137 پاسخگو به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان کلیه گندم کاران مشهدی انتخاب شده است. روش انجام این تحقیق، پیمایشی بوده، که برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز آن از ابزار پرسشنامه و به منظور تحلیل داده ها و دستیابی به هدف مطالعه، روش تحلیل تمایزی مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان داده که متغیرهای تعداد فرزندان تحصیل کرده، در آمد سالانه خانوار و سطح آشنایی اولیه با اهداف برنامه های ترویجی، به طور مستقیم و متغیرهای وسعت اراضی زراعی، میزان فاصله روستا از شهر، میزان رضایت از روستا و شغل کشاورزی و اشتغال در فعالیتهای غیر کشاورزی، به طور معکوس و معنی دار میان دو گروه مشارکت کننده در برنامه های ترویجی و آلترناتیو آن ایجاد تمایز می نمایند، به بیان دیگر، متغیرهای یاد شده به طور معنی داری بر احتمال مشارکت افراد در برنامه های ترویجی-آموزشی اثرگذار می باشند.

کلمات کلیدی