در مطالعه حاضر به رتبه بندی نواحی مختلف شهر مشهد بر اساس 40 شاخص در گروه های آموزشی ، بهداشتی ، اقتصادی - تجاری ، رفاه خانوار ، رفاه اجتماعی ، زیرساختی و توسعه نیافتگی پرداخته شده است .برای دستیابی به اهداف مطالعه از از روش های تحلیل تاکسونومی عددی و مولفه های اصلی استفاده شده است. بدین گونه که نخست با بکارگیری روش تاکسونومی عددی نواحی مشهد را بر اساس هر گروه از شاخص ها رتبه بندی شده و پس از آن با استفاده از روش مولفه‌های اصلی برای شاخص های موجود در هر گروه دو مولفه اصلی تعریف و با اعمال روشهای تاکسونومی و موریس بر روی این مولفه ها به رتبه بندی نواحی مشهد بر اساس کلیه شاخص ها انجام گرفته است. بر اساس نتایج حاصله با توجه به رتبه بندی نهایی هیچ یک از نواحی از سطح توسعه یافتگی مطلوبی برخوردار نیستند ، بطوریکه درجه توسعه یافتگی تمامی نواحی زیر 50% قرار دارد. علاوه بر این نتایج تحقیق نشان دهنده حذف نواحی واقع در منطقه یک در اکثر بررسی ها به علت فاصله زیاد ناشی از توسعه یافتگی آنها می باشد ، بنابراین می توان اینگونه استنباط کرد که در هنگام اجرای برنامه های توسعه شهری بین این نواحی و نواحی دیگر عدالت برقرار نشده و رسیدگی بیشتر به این نواحی و توجه کمتر به نواحی دیگر باعث بوجود آمدن نوعی دوگانگی منطقه‌ای بین این نواحی و سایر نواحی مشهد شده است. با توجه به نتایج این مطالعه ، در تمامی گروه ها و نیز رتبه بندی نهایی ناحیه سه واقع در منطقه شش به عنوان یکی از محرومترین نواحی شهر مشهد می باشد و بنابراین این ناحیه نسبت به نواحی دیگر نیازمند توجه بیشتری است.

کلمات کلیدی