مبدل زمینی با جریان هوا یکی از روش هایی است که معمولاً از گرمای ذخیره شده در عمق های کمتر از پنج متر زمین استفاده می شود. هدف از این تحقیق بررسی راندمان سرمایشی این سامانه در شرایط آب و هوایی دشت مشهد برای کمک به اعمال سرمایش تابستانه و زمستانه در گلخانه ها بود. برای این منظور از یک طرح آزمایشی فاکتوریل 3×2×2×2، عمق دفن لوله ها در دو سطح 2 و 4 متر؛ طول لوله ها در دو سطح 9 و 18 متر؛ جنس لوله در دو سطح آهنی و پلاستیکی؛ و سرعت جریان هوا در سه سطح 4، 7 و 10 متر بر ثانیه، در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار استفاده گردید. آزمایش ها در هفته آخر تیر ماه که مصادف با گرم ترین روزهای سال است، انجام شده اند. تمامی فاکتورها در سطح احتمال 1% اثری معنی دار بر روی سرمایش داشتند. در بین فاکتور های مورد مطالعه، عمق دفن بیشترین تأثیر را بر اختلاف دمای هوای خروجی و ورودی می گذاشت. بیشترین اختلاف دما، بیشترین مبادله انرژی گرمایی با خاک و بیشترین ضریب عملکرد در لوله آهنی با عمق 4 و طول 18 متر و به ترتیب در سرعت های جریان هوای 4، 10 و 7 متر بر ثانیه بوجود می آمد. از بین این تیمار ها گزینه ای با لوله آهنی در عمق 4 و طول 18 متر و سرعت جریان هوای 7 متر بر ثانیه بدلیل اینکه بهترین ضریب عملکرد (51/5) را داشت، بعنوان بهترین گزینه مشخص شد.

کلمات کلیدی