مقاله ی حاضر به بررسی صامت میانجی در گویش مشهدی می پردازد. در این مقاله ضمن تعریفی از صامت میانجی و علل ظهور آن در زبان فارسی به انواع صامت های میانجی در گویش مشهدی و شرایط حضور هر کدام از آن ها اشاره خواهد شد. داده های به دست آمده بیانگر این مطلب هستند که صامت میانجی در گویش مشهدی بسیار پر کاربرد است و کاربرد آن در سطوح واجی، ساختواژی و نحوی با زبان فارسی متفاوت است. پرکاربردترین صامت میانجی در این گویش صامت[-y] است که از نظر بافت ساختواژی و نحوی چگونگی ظهور آن با زبان معیار متفاوت است. صامت مذکور از لحاظ واجی اغلب در بافت (e-e) ظاهر می شود و می توان گفت که عموما حضورش قبل از مصوت /-e/ است. از سوی دیگر، ظهور صامت میانجی [-g] از لحاظ ساختواژی با زبان فارسی معیار تفاوتهایی دارد. این صامت در بافت (e-i) به کار می رود؛ یعنی حضورش قبل از تکواژ نسبت /-i/ است. لازم به ذکر است که صامت میانجی [-y] هم در بافت (e-i) به کار می رود اما بیشترین کاربردش در بافت (e-e) می باشد.

کلمات کلیدی