خاتون بخارا اولین و آخرین زنی است که بر منصب بخارا خداتی نشست ( اوایل دهه 50 تا اواخر دهه 60 ق ). او همزمان با رقبای داخلی و نیز حملات پی در پی سرداران عرب ( عبیدالله‌ بن زیاد، سعید بن عثمان و سلم بن زیاد ) درگیر بود، ولی در سایه اصابت رأی و تدبیر درست، توانست هم بخارا را حفظ کند و هم موقعیت خود را تحکیم بخشد. ماجرای رابطه عاشقانه خاتون و سعید بن عثمان حکایتی جالب و خواندنی است. گرفتاری های دولت اموی از نیمه دهه 60 تا اوایل دهه 70 هجری که منجر به توقف عملیات نظامی در مرزها گردید، فرصتی در اختیار خاتون نهاد که قدرت خود را مستحکم و زمینه امارت فرزند خود را نیز فراهم کند. اعقاب خاتون که از زمان پسر او، طغشاده، اسلام آوردند، تا اواخر سده سوم هجری منصب بخارا خداتی را که توسط فاتحان مسلمان نیز به رسمیت شناخته شده بود، در دست داشتند.

کلمات کلیدی