تمامی جانوران پرسلولی به مکانیسمی نیاز دارند تا اکسیژن و مواد غذایی را به بافت ها رسانده و مواد زائد متابولیک را جمع آوری نماید . در مهره داران این وظیفه مهم بر عهده سیستم گردش خون است . یکی از بافت های مهم این سیستم، بافت اندوتلیوم است که یک لایه منفرد سلولی در سطح داخلی رگ های خونی و دریچه های قلبی می باشد . جهت بازسازی این بافت می توان از روش هایی هم چون سلول درمانی بهره جست که در این میان استفا ده از سلول های بنیادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدین منظور دانشمندان با استفاده از روش های گوناگون، سعی در تولید سلول های اندوتلیالی از سلول های بنیادی داشته اند که در اینجا به مرور برخی از آنها پرداخته می شود : روش معمول برای تولید سلول های اندوتلیالی از سلول های بنیادی جنینی، القاء تشکیل اجسام شبه جنینی است . از و یا سلول های IV سوی دیگر کشت سلول های بنیادی جنینی بر روی ماتریژل یا کلاژن نوع می تواند سبب تمایز آنها به سلول های اندوتلیالی گردد . هم چنین ،VEGF استرومایی در حضور سلول های بنیادی بالغ از جمله سلول های بنیادی مزانشیمی و هماتوپوئتیک می توانند در حضور و در تراکم بالای سلولی، به سلول های اندوتلیالی تمایز یابند . بررسی ها نشان داده است که VEGF نیز سبب افزایش سرعت تمایز SCGF و EGF ،bFGF ،1-IGF حضور فاکتورهای القاء کنند های مانند نوترکیب و تغییر بیان ژن های DNA می گردد .یک شیوه جدید و بسیار کارآمدتر در این زمینه، فناوری است، زیرا کارآیی آن تا مدت ها حفظ شده و نیازی به استفاده از سیتوکین ها و VEGF خاص از جمله فاکتورهای رشد گرانقیمت نمی باشد . به طور کلی میزان تمایز سلول های بنیادی به دودمان های اندوتلیالی به عوامل مختلف از جمله منبع سلولی، شیوه تمایز سلول ها و نوع فاکتورهای رشد به کار رفته شده بستگی دارد که در اینجا به بررسی آنها پرداخته خواهد شد.

کلمات کلیدی