مهندسی بافت یک حوزه مطالعاتی است که به م نظور ایجاد ساختارهای بافتی زنده و عملکردی برای جایگزینی بافت یا اندام های آسیب دیده در افراد بیمار به کار می رود . یکی از روش های مهندسی بافت برای ایجاد ساختارهای بافتی جایگزین، جداکردن سلول ها از فرد بیمار، گسترش دادن جمعیت سلولی، این سلول ها روی یک داربست و در نهایت پیوند زدن بافت حاصل به فرد بیمار می in vitro کشت باشد. در این فرآیند وجود یک داربست سه بعدی مناسب به منظور هدایت رشد سلولی و تکوین بافت ضروری است . داربست های سه بعدی علاوه بر ایجاد یک سطح مناسب جهت کشت سلول ها، برای چسبندگی و تکثیر سلولی نیز بس یار مناسب هستند . امروزه استفاده از داربست های سه بعدی طبیعی در سطح دنیا بسیار رایج گشته است . نکته مهم در استفاده از این داربست ها، حذف سلول ها و سایر محتویات ماتریکس داربست به منظور متخلخل کردن آن است تا علاوه بر حفظ حالت زیستی طبیعی و سه بعدی داربست، امکا ن نفوذپذیری سلول ها به داخل آن فراهم گردد . در این تحقیق، به منظور ایجاد یک داربست الاستیک سه بعدی طبیعی از دیواره آئورت جهت انجام مطالعات مهندسی بافت عروقی، 1جدا گردیده و پس از جداسازی لایه چربی و cm× 1cm قطعاتی از قسمت ابتدایی آئورت گاو به ابعاد 50 برمید سیانوژن در 70 % فرمیک اسید به مدت mg/ml شستشو با نرمال سالین، با استفاده از محلول 19 ساعت در دمای 20 درجه سانتیگراد، سلول ها و کلاژن بافت مذکور حذف گردیده و یک داربست سه بعدی الاستیک حاصل گردید . به منظور مطالعات کشت سلول، نمونه ها در نرمال سالین و محلول شستشو داده شده و به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. پس از این phosphate buffered saline استریل مدت، سلول های بنیادی مزانشیمی روی این داربست ها کشت داده شده و نمونه ها در روزهای مختلف کشت مورد بررسی قرار گرفتند . مطالعات بافتی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین - ائو زین نفوذ سلول های بنیادی مزانشیمی را به داخل این داربست، پس از 7 تا 28 روز باقی ماندن در محیط کشت نشان داد . عمق نفوذ سلول ها و تعداد آنها به صورت تدریجی در روزهای مختلف کشت افزایش یافته. به این ترتیب مناسب بودن داربست فوق به عنوان یک ماتریکس سه بعدی نفو ذپذیر جهت هدایت، چسبندگی و رشد سلول های بنیادی مزانشیمی به تایید می رسد.

کلمات کلیدی