کانسارآهن کلاه ابوذر در 90 کیلومتری جنوب شرق نیشابورقرار گرفته است. واحدهای رسوبی منطقه شامل آهک های (کرتاسه زیرین) و ماسه سنگ های (اوایل ترشیاری) می باشند. واحدهای ساب ولکانیک دیوریتی و هورنبلند دیوریت پورفیری (الیگو- میوسن) به درون این واحد ها نفوذ کرده اند. بررسی آلتراسیون منطقه، زونهای آلتراسیون کربناتی و سیلیسی و ترکیبی از این دو مورد را نشان می دهد. آلتراسیون کربناتی به صورت رگچه های کلسیتی به شکل استوک ورک و بافت موزائیکی در زمینه مشاهده می شود. آلتراسیون سیلیسی به صورت رگه ای و رگچه ای در اطراف عدسی های مینرالیزه و سنگ های محدوده کانسار اتفاق افتاده است. کانی زایی منطقه در دو مرحله هیدروترمال و سوپرژن صورت گرفته است. در مرحله هیدروترمالی کانی های پیریت و مگنتیت شکل گرفته اند. خردشدگی ها و شکستگی های فراوان و همچنین حضور کانی های سولفیدی در سنگ میزبان موجبات گسترش دگرسانی و کانه زایی سوپرژن را فراهم نموده است. کانی زایی عمده این مرحله شامل گوتیت، هماتیت و لیمونیت می باشد. مطالعات ژئوشیمی در منطقه بر روی نمونه های سنگی انجام گرفت، و مقادیر عناصرMg ,Ca ,Fe ,Mn به روش جذب اتمی اندازه گیری شد. باتوجه به داده های ژئوشیمی مشاهده می گردد که بالاترین مقادیر آهن 9/31 درصد می باشد، که این ناهنجاری در عنصرآهن توأم با افزایش میزان منگنز نمونه ها می باشد. و منطبق بر واحد های آهکی هماتیتی وگوتیتی شده درمحل ترانشه می-باشد. روند تغییرات آهن و منگنز نسبت به کلسیم نشان می دهد که با افزایش آهن و منگنز میزان کلسیم کل کانسار کاهش می یابد. با توجه به مشاهدات صحرایی و مطالعات مینرالوگرافی زون های دگرسان و مینرالیزه و رگه – رگچه-های مرتبط با آنها مشخص می شود که این کانی سازی از نوع هیدروترمال می باشد که تحت تأثیر فرآیندهای سوپرژن و اکسیداسیون سولفیدها به شکل یک کانسار اکسیدی در آمده است.

کلمات کلیدی