به منظور تعیین اثر پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای (NSP) محلول, نامحلول و مکمل آنزیمی در جیره حاوی گندم بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی, آزمایشی با استفاده از جوجه خروس های گوشتی در یک دوره 21 روزه اجرا شد. چهار تیمار آزمایشی شامل جیره شاهد حاوی 3.5% سنگریزه یا به همان مقدار پکتین یا سلولز و 0.1% جیره مکمل آنزیمی در قالب یک طرح کاملا تصادفی و با پنج تکرار مورد مطالعه قرار گرفتند. مطابق نتایج, طی دوره آزمایشی تغذیه جیره های حاوی سلولز و پکتین با کم کردن مصرف خوراک, کاهش وزن جوجه ها را موجب گردید (P<0.0001). کاهش وزن در اثر پکتین بیشتر از اثر سلولز بود (P<0.0001). پکتین مصرفی گرانروی شیرابه گوارشی ژژونوم را افزایش داده (P<0.01) و باعث کاهش قابلیت هضم ماده الی, لیپیخام و کربوهیدرات خام گردید (P<0.0001). قابلیت هضم ماده الی و کربوهیدرات خام در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی سلولز نسبت به گروه شاهد کمتر بود (P<0.0001). استفاده از مکمل انزیمی بهبود قابلیت هضم مواد مغذی مختلف و انرژی قابل سوخت و ساز تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) را موجب شد (P<0.01). تحت شرایط این پژوهش, افزودن NSP های محلول و نامحلول به جیره به کاهش عملکرد رشد پرنده و قابلیت هضم مواد مغذی مختلف و در مقابل, استفاده از مکمل انزیمی با بهبود ارزش غذایی جیره به افزایش عملکرد رشد جوجه های تغذیه شده منجر شد.

کلمات کلیدی